محمدرضا پهلوی و مساله بحرین
مضمون مذاکرات طولانی و عذابآور ایران و انگلیس برای یافتن یک فرمول آبرونگهدار برای شاه جهت رها کردن بحرین متمرکز بود بدون اینکه به نظر برسد او برای تسلیم خاک ایران با بریتانیا تبانی کرده باشد.
ادامه مطلبمضمون مذاکرات طولانی و عذابآور ایران و انگلیس برای یافتن یک فرمول آبرونگهدار برای شاه جهت رها کردن بحرین متمرکز بود بدون اینکه به نظر برسد او برای تسلیم خاک ایران با بریتانیا تبانی کرده باشد.
ادامه مطلبآن موقع غیر از داریوش فروهر هیچ کس واکنشی نشان نداد. تنها حضرت آیتالله سیدصادق روحانی چند روز بعد از انقلاب اعلامیهای دادند مبنی بر اینکه باید بحرین به ایران بپیوندد و گفتوگویی هم در این باره با یک روزنامه کویتی کردند... اگر یکی از مراجع تقلید آن روز صدایش را با ما بلند میکرد من حتم دارم که محمدرضا شاه از این تصمیم عقب مینشست.... کسانی هم که در مجلس نشسته بودند من حتم دارم که همهشان خائن نبودند اما جرات نداشتند کلامی علیه منویات اعلیحضرت بگویند.
ادامه مطلبشاه در سخنانش در ۲۴ دی ۱۳۴۸ در جمع کارکنان وزارت امور خارجه با تاکید بر تسلط ۱۵۰ ساله انگلستان بر بحرین گفت: «انگلیس این جزیره را به ایران پس نخواهد داد و من نمیتوانم چون دنکیشوت رفتار کنم.» البته شاه ایران پیش از این نیز در سخنانی غیرمنتظره نشان داد دیگر کار از کار گذشته است؛ او در دهلی نو (۱۴ دی ۱۳۴۷) گفت: «اگر مردم بحرین تمایلی برای پیوست به ایران نداشته باشند، دولت ایران درباره ادعای ارضی خود نسبت به آن سرزمین پافشاری نخواهد کرد.»
ادامه مطلبشاه ایران در چهارم ژانویه ۱۹۶۹، در کنفرانسی خبری در دهلینو پیشنهاد کرد که مردم بومی بحرین آزادانه خواستههای خود را در رفراندومی با نظارت سازمان ملل بیان کنند...ایران نخستین کشوری بود که روابط دیپلماتیک خود با بحرین را بسط داده و آن را به رسمیت شناخت...مهدی بازرگان، نخستوزیر وقت، رسما هرگونه تمایل و قصد توسعهطلبانه کشورش در حوزه خلیج فارس را تکذیب کرد.
ادامه مطلبلباسهای مخصوص زیارت و به ویژه نقاب و چادری که زنان بحرینی میپوشند، عناصر و ویژگیهایی در خود دارند که آشکارا ایرانی هستند، در حالی که پوشش مردانِ اینجا تفاوتی با پوشش مردمان عرب منطقه ندارد... نگارهها و تصاویر مذهبی، آن طور که در میان شیعههای ایران رواج دارد، در بحرین بسیار نادر است...عناصر و ویژگیهای دیگری در فرهنگ مادی بحرین وجود دارند که قطعاً ریشهای ایرانی دارند. برای مثال، کانالهای فاضلاب و راهآبهایی که بحرینیها به آنها قنات میگویند.
ادامه مطلبدر سدههای اسلامی میانه شهری مهم در محل فعلی منامه وجود داشته که مرکزی پرجنب و جوش و پررونق برای نقل و انتقال کالاها و تجارت بود و علاوه بر این قطب اصلی صید مروارید در تمام خلیج فارس محسوب میشده است (سفرنامهٔ ابنبطوطه)... بحرین همچنان مرکز اصلی صید و معامله مروارید باقی مانده بود اما پس از جنگ جهانی اول بود که افول رونق این تجارت شروع شد.
ادامه مطلباز نظر مقامات ایرانی تقسیمات کشوری و تعیین مجمعالجزایر بحرین به صورت یک استان امر فوقالعاده نیست، چه در گذشته نیز مرتبا بحرین در تقسیمات کشوری منظور میشده است و اکنون نیز بعضی از نقاط فارس جزو همین آستان بحرین میباشد لکن هنوز مرکز این استان تعیین نشده است که در فارس خواهد بود یا در بحرین.
ادامه مطلبعلیقلی اردلان، وزیر خارجه: در سال ۱۸۲۲ حق حاکمیت ایران بر بحرین از طرف مامور سیاسی انگلیس در خلیج ضمن قرارنامه شناخته شد که گویا بعد که دولت انگلیس متوجه این عمل مامور خود میشود او را از مقام خود معزول میسازد...ارسلان خلعتبری: فریدون آدمیت کتابی نوشته است راجع به بحرین و با دلیل و مدرک ثابت کرده است که بحرین همیشه مال ایران بوده است.
ادامه مطلببه سال ۱۲۸۵ هجری «لویی پیلی» فرمانده انگلیسی، سپاهی به بحرین فرستاد و پرچم ایران را که بر فراز قلعه آن افراشته بود به زیر آورد. دولت ایران که کلیه اقدامات کلنل «پیلی» را ناروا و برخلاف حق حاکمیت خود میدانست شدیدا به دولت انگلیس اعتراض کرد و دولت انگلیس به موجب نامهای رسمی به امضای «کنت کلارندون» اعتراض و حاکمیت ایران را تصدیق کرد ولی بهانه آورد که دوست انگلیس تنها برای حفظ نظم و آرامش به چنین کاری دست زده وگرنه به بحرین چشم طمع ندوخته است.
ادامه مطلب