بناهایی که از نازی‌ها به جای ماند
ترجمه: شیدا قماشچی
محل رژه نازی‌ها در نورمبرگ
در دههٔ ۳۰-۱۹۲۰ میلادی محوطهٔ عظیمی در جنوب شرقی نورمبرگ به محل رژهٔ سالیانهٔ نازی‌ها بدل شد. این رژه یک پروپاگاندای عظیم بود که در آن هیتلر و دیگر رهبران حزب از سکوی مشهور این محوطه - که توسط معمار محبوب هیتلر، آلبرت اشپیر، طراحی شده بود - خطاب به جوانان وفادار به حزب سخنرانی می‌کردند.
منبع عکس: مرکز اسناد محوطه رژهٔ نورمبرگ
از سال ۱۹۴۵ به بعد محوطهٔ رژه نورمبرگ به عنوان پارک، سالن سربسته برای مسابقات ورزشی و استادیوم فوتبال مورد بهره‌برداری قرار گرفت و موزه‌ای نیز در آن احداث شد تا نقش نورمبرگ در تاریخ نازیسم را شرح دهد. اکنون شهر در حال تصمیم‌گیری است که آیا باید بودجهٔ ۷۰ میلیون یورویی را به این بنا اختصاص دهد تا از تخریب آن جلوگیری شود و یا خیر؟
عکاس: آدام جونز
پیش از آنکه نازی‌ها به قدرت برسند، برلین برای برگزاری بازی‌های المپیک سال ۱۹۳۶ انتخاب شده بود. زمانی که هیتلر به صدراعظمی آلمان انتخاب شد به ارزش تبلیغاتی این مساله پی برد. نقشهٔ اماکن ورزشی هر چه بیشتر جاه‌طلبانه شد و مهم‌ترین این مجموعه، استادیوم المپیک بود. در این استادیوم بود که جسی اونز دوندهٔ آفریقایی - آمریکایی نقشهٔ نازی‌ها برای نشان دادن برتری نژاد آریایی را نقش بر آب کرد و چهار مدال طلا را از آن خود ساخت.
عکاس: هاینریش هافمن، آرشیو فدرال آلمان Bundesarchiv
زمانی که اکثر ساختمان‌های برلین نابود شدند، استادیوم المپیک پابرجا ماند. در جریان برگزاری جام جهانی در سال ۲۰۰۶ این مساله مطرح شد که این بنا تخریب شده و استادیوم جدیدی جایگزین آن گردد. پس از بحث‌های فراوان بودجهٔ ۲۴۲ میلیون یورویی برای مرمت این بنا اختصاص یافت و امروزه این استادیوم یکی از بهترین اماکن ورزشی جهان است.
عکاس: کالین فیلپات
ساختمان پیشوا، مونیخ
ساختمان پیشوا محل خوشگذرانی هیتلر در مونیخ بود. در سپتامبر ۱۹۳۸ یکی از ناموفق‌ترین مذاکرات بین‌المللی تاریخ معاصر، در این ساختمان برگزار شد: توافق مونیخ که بریتانیا و فرانسه به اشتباه گمان می‌کردند که «صلح دوران» را به واسطهٔ این توافق تضمین کرده‌اند. برای توضیح نقش این بنا در تاریخ دیپلماسی هیچ‌گونه لوح یادمانی نصب نشده است ولی اتاقی که نویل چمبرلین و آدولف هیتلر در آن توافقنامه را امضا کردند همانند سال ۱۹۳۸ دست‌نخورده باقی مانده است.
منبع عکس: آرشیو فدرال آلمان
امروز ساختمان شماره ۱۲ خیابان Arcisstrasse در مرکز مونیخ بدون نام و نشان باقی مانده است. دانشگاه موسیقی و تئاتر مونیخ در این ساختمان واقع شده‌اند.
عکاس: کالین فیلپات
اردوگاه تفریحاتی پرورا - روگن
احداث این بنا در سال ۱۹۳۶ در خلیج شمالی آلمان آغاز شد تا اردوگاه تعطیلات ۲۰ هزار نازی باشد. این اردوگاه بخشی از برنامه «دستیابی به قدرت و توانایی از طریق شادمانی» نازی‌ها بود با این هدف که ایده‌آل‌هایشان در همهٔ جوانب زندگی آلمان نفوذ کند. با شروع جنگ در سال ۱۹۳۹ ساخت این بنا متوقف شد و هیچ گروهی برای سپری کردن اوقات فراغت در آن حضور نیافت.
منبع عکس: آرشیو فدرال آلمان
این ساختمان که به طول ۳ مایل در حاشیه خلیج امتداد داشت پس از سال ۱۹۴۵ مورد استفاده ارتش قرار گرفت. امروزه اما، علیرغم مخالفت برخی از مردم محلی، تعدادی از بلوک‌های این مجموعه به آپارتمان‌های لوکس و مجلل برای سپری کردن تعطیلات بدل می‌شود؛ همان کاربری که ۷۵ سال پیش نیز برای آن در نظر گرفته شده بود.
منبع عکس: standpark
کارنیهال، اقامتگاه هرمان گورینگ
رهبران نازی اقامتگاه‌های شخصی مجلل برای خود می‌ساختند و یا آن‌ها را مصادره می‌کردند. بسیاری از این ساختمان‌ها توسط متفقین در پایان جنگ جهانی دوم و یا چند سال بعد به دست مقامات آلمان تخریب شدند. بنای کارنیهال در جنگل شورفهاید واقع در ۵۰ مایلی برلین، در دههٔ ۱۹۳۰ برای هرمان گورینگ ساخته شد ولی در سال ۱۹۴۵ زمانی که متفقین در آلمان پیشروی کردند، این ساختمان به دستور گورینگ تخریب شد.
عکس: آرشیو آلمان
امروز فقط ستون‌های سر در ورودی این بنا باقی مانده است.
منبع عکس: Brandenburg Landmat
پناهگاه هیتلر، برلین
یکی از نگرانی‌ها برای حفظ آثار معماری دوران نازی این است که خطر تبدیل آن‌ها به اماکن مقدس نئونازی‌ها وجود دارد. مکانی که بیشترین احتمال این مخاطره را دارد پناهگاهی است که هیتلر چند ماه آخر زندگی خود را در آن پنهان شد تا سرانجام در آوریل سال ۱۹۴۵ در همان مکان خودکشی کند. تا زمان اتحاد دو آلمان در اوایل دههٔ ۱۹۹۰، محل این پناهگاه زیر دیوار برلین مدفون شده بود.
عکس: آرشیو فدرال آلمان
اکنون در این محل یک مجموعه ساختمانی و پارکینگ احداث شده‌اند و اهمیت تاریخی آن فقط در تابلویی توضیح داده شده است.
عکاس: کالین فیلپات
منبع: گاردین
نظر شما :