ماجرای مرگ صاحب روزنامه اطلاعات به روایت حدادعادل
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: آمریکایی‌ها توقع دارند که دانشجویان در 16 آذر به جای اینکه به خونخواهی شهیدان این روز در مقابل آمریکا بایستند، در مقابل حکومتی بایستند که دست آمریکا را از این کشور کوتاه کرده و این عجب معما، وقاحت و گستاخی است.
به گزارش ایسنا،غلامعلی حدادعادل در مراسم گرامیداشت روز دانشجو که در دانشگاه الزهراء برگزار شد، با بیان اینکه "16 آذر 89 از این جهت که با محرم و دهه عاشورای حسینی مقارن شده، حال و هوای دیگری دارد"،اظهار کرد: در واقع محرم امسال 16 آذر را به جایگاه اصلی خودش هدایت و نزدیک کرده، چون این روز پیرامون شهادت سه دانشجوی جوان در 57 سال پیش شکل گرفته و این شهادت درسی است که ملت ما از عاشورا و محرم آموخته است.
وی افزود: در حقیقت این یک خط سرخ ممتد است که از آغاز این جهان شروع شده، در عاشورا به اوج خودش رسیده و این میراث از دیروز به امروز رسیده و تا فردا و فرداها ادامه خواهد داشت.
وی افزود: ماجرای 16 آذر 32 از حوادث مرتبط با کودتای 28 مرداد بود. نفت ایران از زمان مظفرالدین شاه در اختیار انگلستان بود و ایران نفت‌خیز تامین کننده انرژی بزرگترین استعمارگر قرن 19 و 20 شد و هر چه صنعت پیشرفت کرد و اهمیت نفت بیشتر شد، ملت فقیر ایران که در جهل، بیماری و فقر دست و پا می‌زد، نفتش از طریق پالایشگاه آبادان تصفیه می‌شد و با علامت BP از ایران به خارج می رفت و در واقع انگلیسی‌ها در خوزستان و آبادان حکومت می‌کردند.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس افزود: سال 1329 تلاش برای به هم زدن این نامعادله بالا گرفت و بالاخره در مجلس در روز 29 اسفند قانون ملی شدن صنعت نفت به تصویب رسید و دولت ملی دکتر مصدق بر سر کار آمد؛ دولتی که توسط روحانی مبارزی به نام آیت‌الله کاشانی پشتیبانی می‌شد ،در نتیجه هم عامه مردم و هم سیاستمداران وطن‌خواه از این دولت حمایت می‌کردند تا اینکه توانست انگلیسی‌ها را از ایران بیرون کند و نفت را در اختیار گیرد و این پیروزی بزرگی برای ملت ایران بود.
وی خاطر نشان کرد: این اولین بار در دنیا بود که کشوری که تحت ستم بود، جرات می‌کرد که حق خودش را از امپراتوری انگلستان بگیرد. انگلیسی‌ها حتی تهدید به حمله نظامی کردند و موضوع را به دادگاه لاهه کشانند، اما اتحاد ملت و ایستادگی دولت این توطئه‌ها را خنثی کرد، ولی آن‌ها نفت ایران را تحریم کردند و توطئه‌های آن‌ها برای سرنگون کردن دولت آغاز شد.
وی افزود: یکی از ضربه‌هایی که آن‌ها توانستند به نهضت ملی شدن و آن دولت ملی بزنند، این بود که میان رهبری سیاسی و دینی ملت اختلاف بیندازند و این اختلاف در عرض 13 ماه یعنی از 30 تیر 31 تا 28 مرداد 32 و فشارهای دیگر وضع کشور را به جایی رساند که مبدل به 28 مرداد و میدان شکست آن نهضت شد.
حداد عادل افزود: بعد از اینکه دولت کودتا مستقر شد و جای پای خود را محکم کرد، معاون رییس‌جمهور وقت آمریکا تصمیم گرفت به عنوان فاتح کودتا به ایران بیاید و این برای مردم ایران که داغ این کودتا را داشتند، خیلی سخت بود و در دانشگاه تهران که آن زمان تنها دانشگاه ایران بود علیه نیکسون تظاهرات کردند و مزدوران رژیم به دانشگاه ریخته و با تیراندازی به دانشجویان سه نفر از آن‌ها را به نامهای شریعت‌رضوی، قندچی و بزرگ‌نیا به شهادت رساندند.
وی ادامه داد: از آن سال به بعد 16 آذر نمادی برای مبارزه با سلطه و تلاش برای استقلال کشور شد و در تمام این 25 سال، 32 تا 57 هیچ سالی نبود که دانشگاه‌ها در کشور آرام باشند، یعنی دانشجویان با عنوان سه قطره خون به صورت نمادین تظاهرات می‌کردند، دستگیر می‌شدند، به زندان می‌رفتند و این راه را ادامه دادند تا انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و به سلطه آمریکا و غرب در ایران پایان داد. این در واقع شروع 16 آذر بود که در این 57 سال ادامه پیدا کرده و نشان داده که دانشجویان حاضرند در راه استقلال کشورشان جان‌شان را فدا کنند.
وی افزود: درسی که از 16 آذر می‌گیریم، برای امروز ما مهم است و چیزی که بسیار تعجب‌آور و تاسف‌آور است، این است که آمریکایی که باعث تسلط حکومت استبدای بر ایران شده، آمریکایی که در کودتای 28 مرداد با اراده ملت ایران مبارزه کرده و در تمام 25 سال قبل انقلاب اجازه نفس کشیدن به این ملت را نداده، حالا در این سال‌های بعد از پیروزی انقلاب مدافع آزادی، حقوق بشر و دانشجویان شده است و الان هم لابد شما شنیده یا دیده‌اید که چه تبلیغاتی در ماهواره می‌کند، میزگرد می‌گذارند، با یک دانشجویی که به دلیلی دستگیر شده و یا بعد از انتخابات، رییس‌جمهور آمریکا به ملت ایران پیام می‌دهد که ما پشتیبان شما هستیم.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس یادآور شد: اسدالله علم در کتاب خاطراتش می‌نویسد که یک گروهی برای دیدار با زندانیان سیاسی به ایران می‌آیند و می‌گوید من به شما گفتم اینها با 9 هزار زندانی سیاسی مصاحبه کردند و گزارش کردند که بر پیکر بیش از سه هزار نفر اینها آثار شکنجه مشهود بوده و شاه گفته نگران نباش اینها قول دادند که این گزارش‌ها محرمانه باشد.
وی افزود: یکی از این سه هزار نفر شهید رجایی بود که وقتی به سازمان ملل رفت، کف پایش و آثار شکنجه‌ها را نشان داد و گفت ما بر ضد چنین نظامی قیام کردیم و در همین کتاب ماجرای مردن عباس مسعودی که سناتور و صاحب روزنامه اطلاعات بود، نوشته شده است. این روزنامه که یکسره در خدمت شاه بود یک وقت مقاله‌ای منتشر می‌کند که شاه را عصبانی می‌کند و در این مقاله نویسنده‌ای از اتحادیه تاکسیرانان انتقاد کرده بود. شاه اینقدر عصبانی می‌شود که دیگر اجازه ورود عباس مسعودی به دربار را نمی‌دهد، بعد مسعودی یک غلط کردم نامهای برای عذرخواهی می‌نویسد و وقتی باز هم نتیجه نمی‌گیرد، بعد از مدتی دق می‌کند و می‌میرد و این وضع مملکت ما بوده که تنها برای شاه همین قدر که ایران تابع آمریکا باشد، کافی بوده است.
وی تاکید کرد: امروز هم آمریکایی‌ها بیشترین روابط را با بدترین دولت‌ها دارند. آن وقت این آمریکا با کمال وقاحت در برابر انقلاب اسلامی مدعی طرفداری از آزادی شده و می‌خواهد با جنگ نرم و انواع وسایل کاری کند که جنبش دانشجویی علیه نظام اسلامی راه افتاده، در برابر نظام جمهوری اسلامی بایستد و چقدر انسان باید خام باشد که در دام اینها بیفتد.
حدادعادل خاطرنشان کرد: همین دولت انگلیس که حالا بی‌بی‌سی‌اش با چند تا فراری از ایران دائما مصاحبه می‌کند آن موقع برای کودتا رمزش این بوده که اگر ما اعلام کردیم اینجا لندن ساعت دقیقا 24 است، یعنی همه چیز برای کودتا آماده است و کودتا را شروع کنید، حالا این حضرات آمدند صحبت از جنبش دانشجویی می‌کنند و توقع دارند در 16 آذر دانشجویان به جای این که برای خونخواهی شهیدان این روز در مقابل آمریکا بایستند، در مقابل حکومتی بایستند که دست آمریکا را از این کشور کوتاه کرده و این عجب معما، وقاحت و گستاخی‌یی است.
وی افزود: ببینید اینجا اگر دانشجویی فریب بخورد و پیام اصلی 16 آذر را فراموش بکند، چه دانشجویی است؟ خوشبختانه علی‌رغم همه این تبلیغات دانشجویان ما فریب نمی‌خورند، بلکه متوجه هستند که داستان از چه قرار است. آن‌ها دوست دارند که شبیه‌سازی کنند و بگویند چون قبل از انقلاب در 16 آذر دانشجویان در مقابل شاه تظاهرات می‌کردند حالا بعد از انقلاب هم در مقابل جمهوری اسلامی تظاهرات کنند که چه شده مثلا در قضیه فتنه سال 88 حالا چندده نفر زندانی یا چند نفر دانشجوی زندانی داریم.
وی ادامه داد: بنده در مجلس ششم که بودم گاهی کسانی از آن سر دنیا می‌آمدند که راجع به زندانیان ایران گزارش تهیه کنند بعد اعلام می‌کردند که خانواده‌های زندانیان به آن‌ها مراجعه کنند و از همه جای کشور هم درخواست می‌کردند. بعد به تعداد انگشتان، ما زندانی سیاسی نداشتیم، ولی تبلیغات‌شان این بود که در ایران آزادی نیست.
نظر شما :