۱۱ سال تلاش ناموفق اسراییل برای دستگیری آیشمن

تاریخ ایرانی: مقامات اسراییلی ۱۱ سال قبل از دستگیری "کارل آدولف آیشمن"، یکی از عاملان اصلی هولوکاست از محل مخفیگاه وی باخبر بودند و چند بار تصمیم به دستگیری وی گرفتند، اما موفق نشدند.

روزنامه آلمانی اشپیگل در گزارشی با استناد به اسناد سازمان اطلاعات آلمان به برخی از تلاش‌های ناموفق اسراییلی‌ها برای دستگیری آیشمن در اوایل سال ۱۹۴۹ اشاره کرده است.

اشپیگل در ادامه گزارش خود آورده است: آنچه که باعث شد اسراییل با ۱۱ سال تاخیر آیشمن را دستگیر کند، وابستگی به اطلاعات ناموثقی بود که در اختیار موساد قرار می‌گرفت. یکی از این اطلاعات نادرست مربوط به ملاقات آیشمن با همسرش بود. مقامات اسراییل بر مبنای این اطلاعات نیروهای امنیتی خود را راهی فرودگاه سالزبرگ کردند تا این جنایتکار نازی را دستگیر کنند، اما آیشمن در آن زمان در منطقه‌ای در شمال آلمان پنهان شده بود.

اشپیگل می‌افزاید: اسناد اطلاعاتی آلمان حتی حاکی از آنند که در نهایت دستگیری آیشمن توسط پلیس اتریش صورت گرفت و نه موساد. اسراییلی‌ها به رییس پلیس اتریش برای انجام این کار ۵۰ هزار شیلینگ پرداخت کردند. بعد از دستگیری نیز یک میلیون شیلینگ به پلیس اتریش پاداش دادند. چندی پیش روزنامه "بیلد" آلمان به انتشار برخی اسناد منتشر شده در مونیخ، مبنی بر اطلاع سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده و آلمان از محل مخفیگاه آیشمن، ده سال پیش از دستگیری وی پرداخت. بیلد نوشت: سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده و آلمان از اوایل سال ۱۹۵۲، از محل مخفیگاه آیشمن که در آن زمان در آرژانتین بود، باخبر بودند، اما این موضوع را به دلایل امنیتی فاش نکردند.در بخشی از تحلیل روزنامه بیلد از این موضوع آمده بود: کارشناسان بر این باورند که تنها دلیل فاش نشدن محل مخفیگاه این جنایتکار نازی در آن زمان، محافظت از مقامات آلمانی و روحانیون طرفدار نازی در واتیکان بوده که در طرح فرار وی نقش داشته‌اند.

آدولف آیشمن در آوریل سال ۱۹۳۲ به حزب نازی اتریش پیوست و در سال ۱۹۳۴ به اس.‌ اس (نیروی ویژه پلیس نازی) پیوست. او به عنوان سرجوخه در اردوگاه کار اجباری کار می‌کرد. آیشمن کمی بعد به اداره مهاجرت یهودیان منتقل شد و موفقیش در کار توجه "هیدریش" و "هیملر" سران اس. ‌اس را به خود جلب کرد و مقرر شد تا به بررسی "راه حل نهایی مساله یهود" بپردازد. او به همین منظور، در سال ۱۹۳۷ به فلسطین مسافرت کرد تا امکان انتقال یهودیان از آلمان به خاورمیانه را بررسی کند. آیشمن به دلایل اقتصادی و تعارض ایجاد دولتی یهودی با افکار نازی این مساله را غیر قابل بررسی عنوان کرد. او در سال ۱۹۳۸ به وین فرستاده شد و اداره مرکزی مهاجرت یهود را تاسیس کرد. این اداره اختیار صدور مجوز به یهودیانی که خواستار ترک اتریش بودند و مصادره اموالشان به هنگام بازگشت را داشت.

آیشمن در آغاز جنگ جهانی دوم به درجه سروانی اس. اس ارتقا یافت و با تلاش خود در بیرون راندن یهودیان از سرزمین رایش سوم تا درجه سرهنگی بالا رفت. او متهم به انتقال یهودیان از سراسر اروپا به اردوگاه‌های مرگ است. آیشمن در سال ۱۹۴۴ به مجارستان که در تصرف آلمان بود فرستاده شد و متهم است که یهودیان بسیاری را در طرح «تبعید به مرگ» روانه اتاق‌های گاز کرده ‌است. او در پایان جنگ جهانی دوم به عنوان خلبان آلمانی توسط ارتش آمریکا دستگیر شد، اما توانست در اوایل سال ۱۹۴۶ فرار کند و سال‌ها در مناطق مختلف آلمان پنهان شد. در سال ۱۹۵۰ با کمک نیروهای زیرزمینی اس. اس با نام مستعار "نیکولاس کلمنت" به ایتالیا رفت و از آنجا روانه آرژانتین شد و تا سال ۱۹۶۰ تحت همین نام با همسر و فرزندانش در آنجا زندگی کرد. آیشمن در سال ۱۹۶۰ توسط سرویس امنیتی اسراییل ( موساد ) شناسایی و از آرژانتین ربوده و به اسراییل برده شد. محاکمه او در ۱۲ دسامبر ۱۹۶۱ در تل‌آویو برگزار شد. آیشمن در دادگاه اتهاماتش را نپذیرفت و خود را بی‌گناه دانست، اما دادگاه او را گناهکار تشخیص داد و به مرگ محکوم کرد و در سی و یکم ماه مه سال ۱۹۶۱ در زندان "رمله" به طناب دار آویخته شد. جنازه وی در یک قایق پلیس در دریای مدیترانه سوزانده شد و خاکسترش را به دریا ریختند.