احمدینژاد با دفترچه خاطرات فاطمی چه کرد؟
پریوش سطوتی خبری از هدیهاش به رئیس دولت سابق ندارد
خبرگزاری فارس در خبری درباره آزادی همسر دکتر فاطمی از زندان در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۰ نوشته بود که «پریوش سطوتی چندی قبل به علت اتهامات امنیتی دستگیر شده بود. سطوتی به درخواست اسفندیار رحیممشایی از فروردین سال ۱۳۸۸ به تهران بازگشته و تا زمان دستگیری در هتل لاله اقامت داشته است. دادستان تهران چندی قبل در پی دستگیری سطوتی اظهار کرده بود: وی بازداشت است. گزارشات بسیاری در مورد وی به ما واصل شده است. در خصوص اقداماتی که در رابطه با اموال برخی ایرانیها، ملاقاتهایی که انجام داده و طلاهایی که به همراه داشته تحقیقات مفصلی صورت گرفته و تحقیقات ما همچنان ادامه دارد.» در این خبر اشارهای نشده که اتهام سطوتی «جاسوسی برای انگلیس» بوده است.
با انتشار عکسهای سطوتی در کنار مشایی و اتهام جاسوسی انگلیس به همسر وزیر خارجهای که در دوره او رابطه ایران با بریتانیا قطع شد، حمید بعیدینژاد، سفیر ایران در لندن یادداشتی در کانال تلگرام خود منتشر کرد و نوشت: «همزمان با خبر دستگیری آقای مشایی امروز یکی از خبرگزاریها از وجود رابطه میان خانم پریوش سطوتی با ایشان خبر داده است. به حسب وظیفه و جهت روشنگری برای افکار عمومی مطالب زیر را به اطلاع میرساند: با استقرار اینجانب به عنوان سفیر ج. ا. ایران در لندن، در موقعیتی به مناسبت لزوم تقدیم هدیهای که برای ایشان از سوی وزارت امور خارجه جهت بزرگداشت مقام دکتر فاطمی وزیر خارجه دولت ملی ایران به سفارت ارسال شده بود، از ایشان به سفارت دعوت به عمل آمد. ایشان با علاقهمندی آمدند و از آن هدیه ارزشمند نیز بسیار شادمان شدند.
ایشان در این مراسم که با حضور همه همکاران سفارت همراه بود به تلاش حدود ۷۰ ساله خود جهت حفظ اعتبار نام دکتر فاطمی و مرارتهایی که در حدود ۸۵ سال عمر خود متحمل شدند اشاراتی داشتند. در ذیل سخنان خود، به سفری هم که در دوران ریاستجمهوری آقای احمدینژاد و به دعوت آقای مشایی به تهران داشت نیز اشاراتی نمود و از مشکلات غیرقابل پیشبینی خود در این سفر مطالبی نقل نمود. اتفاقاً از ناراحتیهای بسیار ایشان از آثار این سفر، یکی نشر اخبار غیرواقعی در آن زمان نسبت به تلاش او برای آزاد ساختن اموال و املاک توقیف شده او بود که کاملاً غیرواقعی بود، چون اصلاً وی اموال و املاکی نداشت و ندارد و دیگری تقدیم دفترچه ارزشمند خاطرات مرحوم دکتر فاطمی به آقای احمدینژاد بود که با از گذشت زمان هیچ گاه دیگر نتوانست از آن خبری بگیرد که در دست چه کسی قرار دارد و از این بابت بسیار ناراحت بود.
اینجانب مایلم از این فرصت استفاده نموده و با شناخت مختصری که از خانم سطوتی همسر مرحوم دکتر فاطمی پیدا کردهام، آزردگی خود را نسبت به خبر منتشر شده اعلام نمایم. ایشان به اعتبار درگذشت نابهنگام فرزند خود و تنها بازمانده مرحوم دکتر فاطمی در خلوت خود زندگی زاهدانهای داشته و هنوز با حقوق کارمندی دکتر فاطمی زندگی میکند و دست نیاز به سوی هیچ کس هم دراز نکرده است. استدعا دارم به احترام ایشان و به احترام مرحوم دکتر فاطمی این خبر حذف شود.»
چنانکه از توضیحات سفیر ایران در لندن برمیآید همسر فاطمی نگران دفترچه خاطرات وزیر خارجه دولت مصدق است که به احمدینژاد داده بود و سرنوشتی نامعلوم دارد.
سطوتی در اوایل مهرماه سال ۱۳۸۹ با ارسال نامهای به محمود احمدینژاد از تلاشهای «حقطلبانه و شجاعانه» رئیس دولت دهم در سفرش به نیویورک و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل تجلیل کرد. احمدینژاد نیز در آبانماه همان سال به مناسبت سالگرد اعدام حسین فاطمی، نامهای برای همسر وی ارسال کرد.
خانم سطوتی در پیام تبریک خود به احمدینژاد به مناسبت نوروز سال ۱۳۹۰ «هدفمند کردن یارانهها به نفع محرومان جامعه» را «موفقیت تاریخی طرح دولت» خواند و افزود این کار «دلیل قاطعی در اثبات شکست تحریمهای آمریکا و متحدان اروپایی آن محسوب میشود.»
او همزمان با این پیام در گفتوگویی با خبرگزاری ایسنا، مدعی شد «احمدینژاد با آن رویههای مردمی که مورد قبول دکتر فاطمی بود همخوانی دارد» و شرح داد: «وقتی به ایران آمدیم اولین ملاقاتمان با آقای رحیممشایی بود که ایشان را در آن زمان نمیشناختم و از همان روز مهر بزرگی از آقای مشایی در دل ما جای گرفت و بعد از آن با آقای احمدینژاد دیدار کردیم و آن دیدار نیز همه به گریه گذشت. در تمام دوران قبل و بعد از انقلاب تمام آقایان نهایت محبت و احترام را به دکتر فاطمی گذاشتند، ولی من احساس نزدیکی بیشتری با آقای احمدینژاد میکنم و تنها موقعی که به ایران آمدم و خاطرات تلخی از آن ندارم این مقطع زمانی است.»
سطوتی درباره دفترچهای که به احمدینژاد داده به «خبرآنلاین» گفته بود: «این دفترچه خاطرات که خاطرات روزهای زندان بود بعدها توسط پرستاری به دست من رسید که به آقای احمدینژاد دادم. این دفترچه همراه من در لندن بود؛ اگر من آقای احمدینژاد را نمیدیدم امکان داشت این دفترچه همچنان در صندوقچه من باقی بماند و من به خاطر لطف ایشان، این دفترچه را به ایشان دادم که به محض اهدای آن بسیاری از افراد من را مورد انتقاد قرار دادند که ما حاضر به خرید این دفترچه بودیم در حالی که من هیچ وقت کار خرید و فروشی نکردم.»
همسر دکتر فاطمی در دیدارش با احمدینژاد در ۱۹ فروردین ۱۳۸۷ که دفترچه را به او داد، گفت «با انتخاب دکتر احمدینژاد به عنوان رئیسجمهور زندگی او دچار تحول شده است»؛ احمدینژاد هم با تشکر از هدیه کتابچه خاطرات دکتر فاطمی که مربوط به ماههای قبل از اعدام وی در زندان است، بیان کرد: «این خاطرات و یادداشتها سند ارزشمند و متعلق به ملت بزرگ ایران است که در اختیار مورخین قرار خواهد گرفت.»
اما این سند برخلاف گفتههای احمدینژاد نه تنها در اختیار مورخین قرار نگرفت که امروز اهداکننده آن هم نگران شده و اطرافیان رئیس دولت سابق هم توضیحی درباره آن ندادند. البته این تنها هدیه همسر فاطمی به احمدینژاد نبود. عبدالرضا داوری، مشاور رسانهای احمدینژاد در یادداشتی در ۱۹ آبان ۱۳۹۲ در سالگرد اعدام دکتر فاطمی، به سایت «دولت بهار» گفت: «پس از پایان دولت دهم در مردادماه ۱۳۹۲ خانم پریوش سطوتی همسر مرحوم دکتر فاطمی یک نامه به همراه هدایایی را برای دکتر احمدینژاد ارسال کرد. چند روز پس از پایان دوره ریاست جمهوری آقای دکتر احمدینژاد، آقای دکتر صادق زیباکلام با اینجانب تماس گرفتند و گفتند که خانم پریوش سطوتی، همسر مرحوم دکتر فاطمی چون آدرسی از آقای احمدینژاد نداشتهاند بستهای را برای ایشان به نشانی من فرستادهاند و از من خواستهاند که این بسته را به آقای احمدینژاد برسانم. آقای دکتر زیباکلام در ادامه این گفتوگو از اینجانب خواستند که بسته ارسالی از سوی همسر مرحوم دکتر فاطمی را به دکتر احمدینژاد برسانم. آقای دکتر زیباکلام بسته ارسالی از سوی همسر مرحوم دکتر فاطمی را که شامل یک نامه سربسته، یک قوطی قهوه و یک ادوکلن بود را به دفتر اینجانب ارسال کرد و اینجانب نیز بسته مذکور را به رئیسجمهور سابق کشورمان تقدیم کردم.»
سایت «آینده» در اردیبهشت سال ۹۰ در گزارشی با گذشت ۳ سال از اهدای دفترچه یادداشت به احمدینژاد و عدم انتشار آن نوشته بود: «همین تأخیر بلندمدت و عدم هرگونه اظهارنظر کارشناسی در مورد اصالت نسخه مزبور این ابهام را به وجود آورده است که آیا دفترچه یادداشت واقعی بوده است؟ آبان ماه سال گذشته خبر در این باره نوشت: در حالی که بسیاری از ناشران حوزه تاریخ در پی انتشار این دفترچه خاطرات بودهاند، همسر دکتر فاطمی گفت: این دفترچه به عنوان اسناد تاریخی، یادداشتهای منتشرنشدهای بود که با حضور رئیسجمهور در منزلم، خواستم آن را به ایشان هدیه بدهم. مدیر نشر سفید که به انتشار آثار تاریخ معاصر میپردازد، گفت با پیگیریهای انجام گرفته در تلاش بودیم تا این یادداشتها منتشر شود اما هنوز با موافقت روبهرو نشده است. سطوتی در این باره گفته است: یادداشتها اسناد تاریخی پنهانمانده ارزشمندی است که در آینده در اختیار مورخین قرار خواهد گرفت.»
به نوشته «آینده»، انتساب این دفترچه به شهید دکتر فاطمی توسط هیچ کارشناسی تأیید نشده است. پریوش سطوتی در مصاحبهای در پاسخ به خبرنگاری که از او پرسیده بود هیچ یادگاری از همسر سابقتان دارید یا خیر؟ گفته بود هیچ یادگاری از وی ندارد، با این حال ادعا میکند این دفترچه توسط یک پرستار به دست او رسیده و متعلق به دکتر فاطمی است. در تکبرگ از دستنوشتههای دکتر فاطمی که سایت ریاست جمهوری آن را منتشر کرد، آمده است: «بر روی ستایشگران خاک بریزید.»
پیگیریهای «تاریخ ایرانی» نشان میدهد که کتاب «نوشتههای مخفیگاه و زندان دکتر حسین فاطمی (۲۸ مرداد ۱۳۳۲ - ۱۹ آبان ۱۳۳۳» در سال ۱۳۸۳ با ویرایش هدایت متیندفتری در لندن منتشر شده است. در پیشگفتار کتاب آمده که «دکتر فاطمی طی دوران شش ماهه اختفا، در یادداشتهایش گوشهای از خاطرات خود درباره رویدادهای نهضت ملی و جنبش ملی کردن صنعت نفت و تجربیاتش در دولت ملی مصدق را به رشته تحریر درآورد که در روز دستگیری به وسیله مامورین فرمانداری نظامی تهران، ضبط شد. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، از میان اوراق و نوشتههای ضبط شده، فقط این قسمت از یادداشتهای وی و لایحه دفاعیهاش در دادگاه نظامی به دست آمد و به وسیله دوستدارانش در اختیار خانواده فاطمی قرار گرفت. از سرنوشت بقیه یادداشتها، علیرغم کوششهای دیگران، به ویژه سرهنگ غلامرضا نجاتی، تاکنون جای پایی دیده نشده است.»
نظر شما :