دانشجویان تسخیرکننده سفارت آمریکا: پشیمان نیستیم
طراح اصلی تسخیر سفارت آمریکا، طولانی مدت شدن گروگانگیری در جریان این حادثه تاریخی را آسیب‌زا دانست و ادامه داد: «گروگانگیری یا اشغال سفارت اساسا کار خوبی نیست. اعتراض دانشجویی در همه جای دنیا پذیرفته شده است، اما اینکه حکومت از این کار دفاع کند، قضیه را عوض می‌کند.»
معصومه ابتکار از جمله دانشجویانی بود که در تسخیر سفارت آمریکا مشارکت داشت. او ۳۸ سال پس از آن واقعه به «خبرآنلاین» می‌گوید: «اشغال سفارت در آن شرایط و در آن مقطع بهترین تصمیمی بود که می‌شد گرفت و اقدام دانشجویان به استناد شواهد و اسنادی که بعد از تسخیر لانه جاسوسی به دست آمد، جلوی خیلی از آسیب‌ها را گرفت.»
وی افزود: «تکرار این روش در موضوع سفارت انگلیس و عربستان، یک کاریکاتور بود چون در حال حاضر دولت، مجلس، اطلاعات، سپاه، بسیج و ارتش مستقر و مستحکم داریم؛ حال آنکه سال ۵۸ همه این‌ها در شرایط متزلزل بود.»
ابتکار وجود تسخیرکنندگان پشیمان را رد کرد و گفت: «هیچ کس پشیمان نشد. دانشجویان اصلا پشیمان ندارند. دانشجویان همه نسبت به کاری که کردند معتقدند. حالا شاید بگویند تبعات، عواقب و اتفاقاتی که بعدا افتاد، خارج از اختیار و کنترل ما بود، بالاخره هر حرکتی ممکن است عوارضی هم داشته باشد. هیچ کس الان نمی‌گوید این کار صد درصد درست و خوب بود ولی هیچ کس هم پشیمان به مفهوم واقعی کلمه نیست.»
محمد نعیمی‌پور و حسین شیخ‌الاسلام بعد از تسخیر سفارت آمریکا تا روز تحویل گروگان‌ها داخل سفارت بودند و از نزدیک بسیاری از اتفاقات را مشاهده کردند. آن‌ها در میزگردی در «خبرآنلاین» گفتند از این کار پشیمان نشده‌اند.
شیخ‌الاسلام می‌گوید: «هرکسی می‌تواند هر عقیده‌ای داشته باشد و هر وقت هم که خواست عقیده‌اش را عوض کند اما اگر امروز همه چیز را به آن موقع برگردانیم بلاشک تصمیم آن موقع درست و منبعث از اراده ملت ایران بود. هیچ هم بار ایدئولوژیک ندارد و فقط تجربه تاریخی است.» اما نعیمی پور معتقد است «دو روز قرار بود با گرفتن سفارت آمریکا اعتراض کنیم اما هر آنچه بعد از آن دو روز اتفاق افتاد هیچ ربطی به دانشجویان ندارد. لااقل من خودم مسئولیتش را نمی‌پذیرم.»
شیخ‌الاسلام گفته «از تسخیر سفارت آمریکا پیشمان نیستم» و نعیمی‌پور که معتقد است «برخی پشیمان شدند»، تاکید کرده «اگر به همان روزها و شرایط التهاب برگردم به عنوان یک دانشجوی پرشور دوباره این کار را انجام می‌دهم.» او افزود: «آن موقع که اصلاً ما قهرمان بودیم الکی. بالاخره جاذبه‌ای بود و تحویل می‌گرفتند. الان با مشکلات موجود می‌گویند که مقصر ما بودیم. آن‌ها نه قهرمان ملی و نه خطاکار بزرگ بلکه دانشجوی عادی بودند.»
فرمانده وقت سپاه نیز در گفت‌وگویی به «سوءاستفاده از انتشار اسناد سفارت» و دو مورد مشکوک در آن اشاره کرده است: موسوی‌خوئینی‌ها به برخی اصرار کرد که «در این اسناد بگردید، ببینید چیزی علیه بهشتی پیدا می‌کنید؟» دوم زمانی که بحث صلاحیت بنی‌صدر در انتخابات ریاست جمهوری مطرح شد، اسناد مربوط به بنی‌صدر افشا نشد.
جواد منصوری گفته: مصطفی چمران که آن زمان معاون نخست‌وزیر بود، با من تماس گرفت و خیلی تند و تیز و اهانت‌آمیز ناراحتی آقای بازرگان را انتقال داد و گله از اینکه «چرا این کار را کردید؟ مملکت را دارید به هم می‌زنید. شما فکر نمی‌کنید چه می‌شود؟» من به او گفتم «شما شهربانی و ارتش را در اختیار دارید. دستور دهید که داخل سفارت بروند و دانشجویان را بیرون بریزند.» به من گفت «تو که می‌دانی آن‌ها این کار را نمی‌کنند.» گفتم «تو می‌گویی آن‌ها این کار را نمی‌کنند آن‌وقت من به پاسدارها بگویم که بیرون بیایند؟» گفت «اصلاً خودت این کار را کردی و ما می‌دانیم.»
وی افزود: «روزی که سفارت تسخیر شد من به عنوان فرمانده سپاه در دفتر کارم بودم و لحظه به لحظه با تلفن کم و بیش در جریان ماجرا قرار می‌گرفتم. من هر لحظه احتمال می‌دادم بگویند تیراندازی شروع شد، تعداد مجروحان و کشته‌شدگان این تعداد است و درخواست آمبولانس و اعزام به بیمارستان کنند. واقعاً این انتظار را داشتم که خیلی هم عادی بود. بعد از حدود یک ساعت از شروع تا پایان، وقتی که گفتند دانشجویان همه ساختمان‌ها را گرفتند و کارکنان سفارت را جمع کردند، واقعاً آرام گرفتم و خیلی خدا را شکر کردم.»
نظر شما :