روحانی: مصطفی خمینی امید انقلابیون بود
به گزارش ایسنا، حجتالاسلاموالمسلمین حسن روحانی ادامه داد: مردم دلداده نهضت اسلامی و رهبری آن بودند و اینگونه اعمال کودکانه در مسیر و راه مردم تاثیری نمیگذاشت. سال ۵۶ خبر شهادت حاجآقا مصطفی واقعاً جامعه ایران را تکان داد. اولاً باورکردنی نبود و فکر میکردیم شایعه است. ثانیاً این خبر مردم را عصبانی کرد. من به این که شهادت یا رحلت بوده کاری ندارم، ولی برداشت مردم این بود که ایشان را شهید کردهاند. مردم احساس میکردند رژیم کاری برخلاف اراده مردم کرده است و وقتی مردم به صحنه آمدند همه ترسها را کنار گذاشتند و هیچ کس دیگر نمیترسید نام امام را ببرد. آن ترس فرو ریخت و اراده مردم ظهور و بروز پیدا کرد.
روحانی در ادامه خاطرنشان کرد: در مسجد ارک و در مجلس یادبود هفتم حاجآقا مصطفی همه حضور داشتند. دانشگاهیان، مقامات سیاسی احزاب، علما، بزرگان، خطبا، فضلای حوزه و بازاریان، تمام مسجد و خیابانهای اطراف را مالامال از جمعیت کرده بودند آن هم در حالی که مردم نظامیها را دیده بودند که آنجا را محاصره کردهاند، اما هیچ کس در دلش ترسی نبود.
رئیس دولت دوازدهم اضافه کرد: ماجرای حاجآقا مصطفی یک طوفان عظیمی را در جامعه به وجود آورد. اگر این حادثه نبود نمیدانم این حرکت کی شروع میشد؟ اما این اتفاق باعث شد حوادث دیماه قم، بهمنماه تبریز و اتفاقات پیاپی در چهلمها به صورت زنجیروار رژیم را در فشار نهایی قرار دهد. ظاهر بعضی امور دردناک و تحملش سخت است، اما در باطن ممکن است فرج و گشایشی برای جامعه داشته باشد.
روحانی با بیان اینکه مردم بخصوص یاران و مریدان امام شخصیت و مقام امام را میدانستند، گفت: با وجود این، آن سخنرانی امام بعد از شهادت آقا مصطفی که الطاف خفیه را مطرح کرد، یک جایگاه جدیدی از عظمت روح بلند امام (ره) را به جامعه نشان داد. ما در جلسه جامعه روحانیت مبارز و در منزل امام جمارانی به این سخنرانی گوش میکردیم. وقتی نوار گذاشته شد، مرحوم شهید مطهری نتوانست صبر کند و گفت ببینید چه میگوید و این چه شخصیتی است. به هر حال سخنرانی عجیبی بود که نشان میداد امام چه قدرت روحی و عظمتی داشت.
رئیسجمهور در ادامه بیان کرد: ما در عمرمان شخصیتی مثل امام ندیدیم. او یک استثناء بود و شاید در قرون گذشته هم چنین شخصیتی نبوده یا کم بوده. علم، شجاعت و شهامت مهم نیست، بلکه این روح تربیت شده، عرفان عملی بالا و صبر و تحمل بینظیر در تاریخ مهم است. مگر میشود شخصی فرزند عزیز جوان عالم مجتهد خود را از دست بدهد و خم به ابرو نیاورد؟ چه کسی میتواند چنین کاری کند؟ این کار فقط از بزرگان تاریخ، اولیاء، انبیاء و امامان معصوم ساخته است که یک شخصیت اینچنینی برای نهضت اسلامی فدا شود و این پدر بزرگوار نه اسمی از او ببرد و نه از ویژگیهایش بگوید، بلکه فقط بگوید این حوادث پیش میآید و ما نباید جزع و فزع کنیم، بلکه باید صبر کنیم چرا که ما ظاهر را میبینیم و این مساله از الطاف خفیه خدا بوده است.
وی ادامه داد: ما خیلی درست نمیفهمیدیم امام چه میگوید. موج شروع شده بود و امام هم آن را میدید، اما شخصیتی داشت که آینده را به خوبی میدید که این یا با هوش و یا با عنایت و یا هر دو بود که امام به راحتی آینده را میدید. وقتی نزد ایشان مشرف میشدیم با گفتن جمله اول میدانست میخواهی چه بگویی. امام گاهی با نگاه و گاهی با سکوت خود حرف میزد.
روحانی در ادامه یادآور شد: کسی تصور نمیکرد آن رژیم ۲ هزار و ۵۰۰ ساله که همه کشورها حامی آن بودند، سرنگون شود. امام تنها با استبداد نجنگید، بلکه همزمان با استبداد و استعمار جنگید و شخصیت والایی بود که همه بتها را شکست و شخصیت خود را نشان مردم داد که چه روح بلندی داشت. در سخنرانی خود هم گفت که این گشایش را از دست ندهید و همه در کنار هم قرار بگیرید. تمام آن سخنرانی از اول تا آخر جز وحدت، انسجام و اعتدال چیزی نیست و امام به علما و دانشگاهیان سفارش میکند که از هم جدا نشوید و میگوید حتی کسانی که در گذشته به دربار رفتهاند را درباری نخوانید، چرا که نمیدانید چرا میرفتند و اگر من هم بودم شاید برای آنکه یک حاکم جائر را به راه بیاورم درباری میشدم.
وی همچنین تأکید کرد: امام فرمودند همدیگر را سرکوب نکنید و متحد باشید. آن پیام امام را امروز هم گوش ما باید بشنود و امروز هم همه باید در کنار هم باشیم. امام در سخنرانی خود به جناحها میگوید که از هم فاصله نگیرند. عین این تعبیر را میشود امروز هم برای مردم بیان کرد که از هم جدا نشوید. اختلاف نظرها، اختلاف سلیقهها آنقدر زیاد نیست و ما در اصول متحد هستیم. حالا ممکن است یکی بگوید به سمت راست یا چپ بچرخیم به هدف سریعتر میرسیم.
رئیسجمهور در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به ابعاد شخصیتی مرحوم مصطفی خمینی، خاطرنشان کرد: ایشان به عنوان یک عالم فقیه، مجتهد، فیلسوف، عارف انقلابی مبارز جایگاهی داشت و از طرفی جایگاهی در بیت امام و نهضت اسلامی داشت. مرحوم آقا مصطفی به عنوان امید همه انقلابیون نگاه مساعدی رویش وجود داشت که اگر خدایی نکرده روزی امام بین ما نباشد، فردی هست که بتواند این پرچم را به دوش بگیرد و نهضت را به ثمر و مقصد نهایی برساند. از طرف دیگر ایشان به عنوان یک مشاور، معاون و یار بزرگ در کنار امام بود و تنها فرزند امام نبود، بلکه خودش جایگاه ویژهای داشت و در انقلاب و نهضت ما هم جایگاهش ممتاز بود.
وی با یادآوری ماجرای ۱۵ خرداد سال ۴۲ افزود: در آن روز از سحرگاه در سراسر قم این ولوله ایجاد شد که امام را دستگیر کردهاند و جمعیت تقریباً موقع طلوع آفتاب از همه جای قم به سمت منزل امام سرازیر شدند. حاجآقا مصطفی از منزل خارج شدند و جمعیت پشت سرش وارد صحن حضرت معصومه شدند که عدهای از علما، مدرسین و فضلا از جمله آیتالله مرعشی حاضر بودند. جمعیت در سمت روبروی حرم اجتماع کرده بود و آقا مصطفی بالای منبر نشست و سخنرانها پای منبر ایستاده سخنرانی میکردند. چند نفر صحبت و ماجرای شب گذشته را بیان کردند و هر لحظه جمعیت زیادتر میشد.
روحانی ادامه داد: کسی نمیدانست باید چه کار کند، کجا برود و چه اقدامی انجام دهد. در این میان جمعیت عظیم زنهای پایین شهر قم در حالی که شمشیر و عکس امام در دستشان بود با فریاد یا مرگ یا خمینی وارد صحن شدند. ورود این زنها هیجانی را میان همه مردم به وجود آورد. اصرار مردم این بود که آقا مصطفی اجازه دهد مردم از صحن خارج شوند و او هم در یک لحظه با دست خود به سمت در جنوبی اشاره کرد که با این اشاره جمعیت بیرون ریخت و به سمت پل و خیابان حرکت کرد. شعار جمعیت یا مرگ یا خمینی بود و در نزدیک چهارراه راهآهن ماشینهای نظامی با چراغهای روشن و بوقهای ممتد وارد شدند و حادثهای پیش آمد که عدهای از مردم و حتی زنان به شهادت رسیدند و مردم قم آن حادثه عظیم را آفریدند.
رئیسجمهور در ادامه اظهار کرد: اگر حادثه ۱۵ خرداد نبود، یا جان امام در خطر بود یا امام برای همیشه در زندان میماند، اما آن فداکاری، ایثار و حضور مردم در قم، تهران، ورامین و شهرهای دیگر باعث شد رژیم احساس کند که شخصیت امام شخصیتی نیست که بتواند به راحتی حذف و یا جامعه را از بودنش محروم کند. کسی که در داستان ۱۵ خرداد نقش بسیار اساسی داشت، شخص آقا مصطفی بود. تلاش، مجاهدت و فداکاری ایشان و البته سایر بزرگان، علما و مراجع در سراسر ایران باعث شد جان امام حفظ شود و این اغراق نیست.
وی با اشاره به حادثه سال ۴۳ و دستگیری امام، خاطرنشان کرد: در این زمان همزمان همه خیابانهای قم را سربازها گرفتند و همه مدارس محصور شد. اما کسی که راه افتاد و به در خانه مراجع رفت تا از جان امام حفاظت کند، آقا مصطفی بود که بعد او را دستگیر کردند و به زندان در تهران آوردند. نزدیکیهای ماه رمضان بود که آزاد شد و بازگشتش حرکت بزرگی در قم ایجاد کرد که مستقیم به سمت حرم رفت و مردم که این خبر را شنیده بودند، باعث شدند جمعیت عظیمی صحن و خیابانها را فرا بگیرد.
روحانی همچنین افزود: ماندن آقا مصطفی کنار امام در ترکیه هم بسیار تأثیرگذار بود. همچنین در ایام تبعید امام در نجف نقش ایشان ممتاز بود و در حفاظت از جان امام و حرکت نهضت اسلامی نقش ممتازی داشت. از طرفی دسترسی به او بسیار آسان بود و فردی خلیق، متواضع و پاکی بود و خیلی راحت در همه اجتماعات حضور پیدا میکرد. در قم و نجف هم خیلی کنار امام ظاهر نمیشد. او شخصیتی در دسترس همه بود و با ویژگیهایی که این عالم بزرگوار و فقیه مجاهد در کنار امام داشت، همواره یک یار فداکار در کنار امام راحل بود.
وی همچنین بیان کرد: درود به روح امام که برای ما عزت، استقلال، وحدت، انسجام، نابودی دیکتاتوری و استعمار، خودباوری، ایستادگی و بردباری آورد و درود به روح پاک فرزندان برومندش حاجآقا مصطفی و سیداحمد آقا و عزیزانی که در راه این انقلاب تلاش کردند و در جوار رحمت حق قرار گرفتند. باید از خاندان بزرگ امام، فرزندان و دختران امام و یادگاران امام از جمله حضرت حجتالاسلام و المسلمین سیدحسن آقای خمینی که یادگار امام در جمع ماست و برادرانش سپاسگزاری کنیم، چرا که حق بزرگی به گردن ما دارند و باید در مقابل آنها تشکر و تواضع کنیم.
رئیسجمهور در پایان گفت: میدانیم که امام و بیت امام حق بزرگی به گردن ما دارند و اگر کار حاجآقا مصطفی و سیداحمد آقا کنار امام نبود، نمیتوانستیم شاهد آن پیروزیها باشیم. امام بسیار بزرگ بود، اما نیاز به یار مورد اعتمادی داشت که در کنارش باشد که روزی حاجآقا مصطفی و روزی سیداحمد آقا کنارش حضور داشتند. امیدواریم بتوانیم ادامهدهنده راه امام باشیم.
نظر شما :