علی خمینی: امام اجازه ندادند از فرزندشان تقدیر شود
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید علی خمینی ادامه داد: نکته دوم در مورد جایگاه علمی و اجتماعی ایشان است. امام در مورد ایشان فرمودند که مصطفی امید آینده اسلام بود و مقام معظم رهبری در تعبیری عجیب فرمودند مصطفی امید آینده ما و خمینی آینده ایران بود! یا مرحوم آیت‌الله بهاءالدینی در مورد ایشان نوشته بودند ابن الامام بل هو الامام! ایشان حقیقتاً یک مجتهد مسلم در بالاترین درجات اجتهاد بود. شاید کمتر کسی بداند که ایشان با اینکه کمتر از ۵۰ سال عمر کرد، اما در این مدت کوتاه نزدیک پنجاه جلد کتاب نوشت. آن هم نه کتاب‌های عمومی بلکه کتاب‌هایی در دقیق‌ترین موضوعات تخصصی حوزوی در فقه، اصول، تفسیر و فلسفه. و بنده به واسطه رشته تخصصی خودم به بعضی از کتاب‌ها به نحو دقیق مراجعه کرده‌ام و الحق والانصاف نوشته‌های ایشان را در غایت دقت و تعمق یافته‌ام.
فرزند سید احمد خمینی همچنین خاطرنشان کرد: نکته دیگر در مورد نحوه رفتار امام در مواجهه با این مصیبت بود. امام در آن سال‌ها که در کوران مبارزات بر علیه رژیم فاسد پهلوی بودند به هیچ وجه در روی دادن این حادثه تزلزلی از خود نشان ندادند. در هیچ جلسه عمومی در عزای این فرزند عزیز و صالح و عالم اشک نریختند تا مخالف نهضت اندک ضعف و شکستی را در رهبری نهضت نبینند. تا جایی که بعضی از یاران نگران حال امام می‌شوند و نگران می‌شوند که گریه نکردن به بدن و قلب امام فشار بیاورد. لذا آقای کوثری را دعوت می‌کنند ایشان هرچه از شهادت حاج‌آقا مصطفی می‌گویند امام اشک نمی‌ریزند تا اینکه مرحوم کوثری روضه علی‌اکبر صلوات‌الله‌علیه را می‌خواند آنگاه امام طاقت از دست می‌دهند و اشک‌هایشان در مصیبت اباعبدالله (ع) جاری می‌شود.
وی ادامه داد: خاطره‌ای است به نقل از همسر امام مبنی بر اینکه در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب امام اجازه نمی‌دادند که در صداوسیما یا ارگان‌های دیگر از حاج‌آقا مصطفی تقدیر شود یا برای ایشان بزرگداشت برگزار شود. یک سال روز اول آبان همسر امام در حالی که اشک می‌ریختند به امام می‌گویند که باز هم اول آبان شد و کسی از مصطفی من یادی نکرد. امام ظاهراً می‌فرمایند من نمی‌توانم برای او جلسه بگیرم یا اجازه بدهم که در صداوسیما برای او برنامه بسازند در حالی که جوانان مردم هر روز کشته می‌شوند و خانواده‌های مردم ایران هر یک فرزندی دارند که در راه اسلام شهید شده است. من نمی‌توانم برای فرزندم ویژگی‌ای قائل شوم. ما هم بهتر است مثل همه مردم صبر کنیم و برای او ختم قرآن برگزار کنیم و فاتحه بخوانیم. خداوند همه این بزرگان را در سایه‌سار رحمتش قرار دهد.
سید علی خمینی افزود: چه شخصیت عظیمی داشت امام؛ واقعاً غیرقابل درک است. انسان هرچه بیشتر در مورد این شخصیت مداقه می‌کند و جای جای زندگی او را می‌بیند بیشتر در مقابل بزرگی روح او احساس حقارت می‌کند. بهترین تعبیر را در این زمینه خلف شایسته و بزرگوار امام، رهبری معظم انقلاب به کار بردند. ایشان چند سال پیش در مراسم سالگرد امام بعد از اینکه نزدیک سی سال در مورد عظمت شخصیت امام سخن گفته بودند فرمودند: ما از امام زیاد سخن گفته‌ایم بعضی گمان می‌کنند اغراق کرده‌ایم. نه ما اغراق نکرده‌ایم بلکه تنها بخشی از واقعیت را گفته‌ایم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: نکته پنجم اشاره‌ای است به عبارتی که امام در مورد شهادت حاج‌آقا مصطفی به کار بردند و شهادت او را از الطاف خفیه الهی دانستند. لطف خفی یعنی لطفی که آشکار نیست. ظاهرش نقمت و مصیبت است اما باطنش خیر و صلاح.
نظر شما :