استاد منوچهر ستوده درگذشت

به گزارش خبرگزاری ایسنا، علی دهباشی اظهار کرد: استاد منوچهر ستوده ساعت ۲۳ شب گذشته (جمعه، ۲۱ فروردین‌ماه) در بیمارستان طالقانی چالوس از دنیا رفت.

او افزود: پیکر استاد ستوده روز یکشنبه (۲۲ فروردین) از محل بیمارستان طالقانی در چالوس به سمت قبرستان تازه‌آباد سلمان‌شهر تشییع می‌شود و در کنار دوست و همکارش دکتر صادق‌ کیا به خاک سپرده خواهد شد.

به گفته دهباشی، مراسم یادبود منوچهر ستوده روز چهارشنبه (۲۵ فروردین) ساعت ۱۶ تا ۱۹ در کانون زبان فارسی برگزار می‌شود.

پیش‌تر مجله بخارا به مناسبت ۱۰۰ سالگی منوچهر ستوده، ویژه‌نامه‌ای منتشر کرده و شبی را به او اختصاص داده بود.

دکتر منوچهر ستوده، از مفاخر ملی ایران، ایران‌شناس، جغرافیدان و پژوهشگر ۲۰ فروردین به علت عوارض کهولت سن و بیماری عفونت ریه در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان طالقانی چالوس بستری شد.

منوچهر ستوده متولد ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در تهران و مازندرانی‌الاصل بود. او می‌گفت کالباس، سوسیس، پیتزا و «غذاهای مشکوک» نخورده است و از شهر تهران هم گریزان بود.

تا چهار سالگی در محله سرچشمه زندگی کرد. در هفت‌ سالگی به مدرسه ابتدایی آمریکایی رفت و دوره شش‌ ساله ابتدایی را در این مدرسه گذراند. در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانه دبیرستان نیز بود. سال ۱۳۱۳ وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سیدمحمد مشکوه و علی‌اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در ۱۳۱۵ درباره «مطالعات تاریخی و جغرافیایی - مسافرت به قلعه الموت» نوشت.

در سال ۱۳۱۷ در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت. در همین دوره در اداره فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد. در سال ۱۳۲۴ با فاطمه (شکوه اقدس) شمشیرگران ازدواج کرد. در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» دفاع کرد.

فهرست کتاب‌های منوچهر ستوده بیش از ۵۰ جلد است و کتاب‌ها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش به تاریخ و پیشینه فرهنگ ایرانی است.
 

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از مهم‌ترین کتاب‌ها و مقالات استاد ستوده، فرهنگ گیلکی، فرهنگ کرمانی، فرهنگ بهدینان، حدود العالم من المشرق الی المغرب، دیوان امیر پازواری، مهمان‌نامه بخارا، جغرافیای اصفهان، فرهنگ سمنانی، سرخه‌ای، لاسگردی، سنگسری، شهمیرزادی، عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات، قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز، فرهنگ نائینی، تاریخ بدخشان، تاریخ بنادر و جزایر خلیج‌ فارس، سفرنامه گیلان ناصرالدین‌ شاه قاجار، جغرافیای تاریخی شمیران، اسناد خاندان خلعتبری، تاریخ گیلان و دیلمستان، از آستارا تا استرآباد در ده جلد، شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هر کدام حدود ۸۰۰ صفحه است، را می‌توان نام برد.