مهدوی کنی: نباید در کارهای مخفی مردم کنجکاوی کنیم
تاریخ ایرانی: برگرفته از روزنامه «بامداد» - ۲۵ آذر ۱۳۵۸
آیت‌الله مهدوی کنی عضو شورای انقلاب و سرپرست کمیته مرکزی و نماینده شورای انقلاب در دادگاه‌های انقلاب در یک مصاحبه اختصاصی با «بامداد» نقطه نظرهای خود را پیرامون مسائل جاری مملکت اعلام کرد.
آیت‌الله مهدوی کنی در آغاز این مصاحبه در مورد تحولات اخیر ایران و آینده روابط بین ایران و آمریکا و مسئله اشغال لانه جاسوسی آمریکا در ایران گفت: نسبت به آینده این بحران هیچ کس به طور قطع نمی‌تواند پیش‌بینی کند ولی وضع دنیا مخصوصا وضع کشورهای جهان سوم با روابطی که دارند و منابعی که در دست دارند این اقتضا را دارد که آمریکا می‌خواهد که به خواسته‌های ملت ایران تن در دهد و تسلیم شود و دلیل بنده هم این است که اگر آمریکا بخواهد فشار زیادی به ما وارد کند یا مداخله نظامی کند معلوم نیست که از نظر سیاسی برنده باشد. البته از نظر نظامی شکی نیست که آن‌ها از ما قوی‌ترند ولی در شرایط کنونی دنیا، سلاح نظامی تنها کارگر نیست زیرا قبل از سقوط رژیم سابق هم، آمریکا در ایران حضور نظامی داشت ولی آنچه که منشاء پیروزی ما شد همان وضع دنیا و وضع سیاسی منطقه و قدرت ایمان بود و در حال حاضر هم وضع به نفع آن‌ها فرقی نکرده است. آمریکا هم این مسئله را می‌داند و به همین دلیل است که در این راه تعلل می‌ورزد. کار‌تر می‌خواهد برای کاری که کرده است راه قانونی درست کند چون حیثیت کار‌تر بسته به این است که در این راه شکست فاحشی نخورد. البته تسلیم شدن کار‌تر به این شکل که ما در مقابلش ایستاده‌ایم برای او گران تمام می‌شود ولی آن‌طور که از شواهد امر پیدا است آن‌ها می‌خواهند از طریق شورای امنیت، دادگاه لاهه و پیام‌هایی که می‌فرستند کار را از یک راه قانونی و مسالمت‌آمیز حل کنند که هم گروگان‌ها آزاد شوند و هم اینکه آن قراردادهای بین‌المللی از بین نرود چون احترام به دیپلمات‌ها از نظر آن‌ها یک سنت است که می‌خواهند باقی بماند تا در کشورهای دیگر بتوانند دیپلمات‌های خود را حفظ کنند کمااینکه این سنت از سوی ایران شکسته شده است و اگر منشا پیروزی هم بشود خواه ناخواه در کشورهای دیگر هم برای آنان مشکلاتی پیش خواهد آمد. روی همین اصل است که آن‌ها در پی یک راه قانونی برای حل این مشکل هستند.
دیپلمات محترم است ولی
آیت‌الله مهدوی کنی اضافه کرد اگر آن‌ها بخواهند که ما را یعنی ملت ایران را محکوم کنند و بگویند که دیپلمات محترم است ما هم می‌گوییم بله دیپلمات محترم است ولی جاسوسی دیپلمات جایز نیست. اگر آن‌ها به ملت ما اعتراض کنند که شما نقض قانون کرده‌اید ما هم می‌گوییم که شما اول نقض قانون کرده‌اید و آن کس که اول نقض قانون کرده است مجرم است بنابراین من فکر می‌کنم اگر ما می‌توانستیم با تبلیغات، واقعیت‌های مملکت را در سطح وسیعی به گوش مردم دنیا برسانیم که نتوانستیم و نکردیم، این‌طور ما را در ممالک غربی محکوم نمی‌کردند.
بامداد: مسئله دیگری که این روز‌ها بسیار مطرح است مسئله قانون اساسی است که طی دو روز رفراندوم به تصویب ملت رسید. تصویب قانون اساسی جدید چه اثری در کار شورای انقلاب خواهد داشت و شورای انقلاب در جهت هماهنگ ساختن برنامه‌های خود با قانون اساسی چه اقدامی خواهد کرد؟
آیت‌الله مهدوی کنی: البته باید گفت که شورای انقلاب مادامی که مجلس و دولت جدید بر سر کار نیامده است ملزم به هماهنگ ساختن خط مشی خود با قانون اساسی نیست ولی از آنجا که قانون اساسی به تصویب نمایندگان ملت ایران رسیده است و بنای عملی شورای انقلاب هم بر اساس خواست ملت است بنابراین قرار است که حتی‌المقدور برای تصویب و تنظیم لوایح و برنامه‌های جدید از قانون اساسی الهام گرفته شود.
بامداد: شما نماینده شورای انقلاب در دادگاه‌های انقلاب هستید و این روز‌ها مسئله دادگاه‌های انقلاب بسیار مطرح است. اصولا برنامه کار این دادگاه‌ها چیست؟ آیا در وزارت دادگستری ادغام می‌شود یا مستقلا کار خود را ادامه می‌دهد؟
دو راه‌حل
آیت‌الله مهدوی کنی: در حال حاضر دو طرح پیشنهادی مطرح است. اول اینکه دادگاه‌های انقلاب در وزارت دادگستری ادغام شود یعنی به صورت یک دادگاه ویژه درآید که تحت نظر وزارت دادگستری فعالیت کند و دادگاه‌های انقلاب منحل شوند. البته این طرح به خاطر کمبود پرسنل قضایی در دادگاه انقلاب است. اما طرح دوم این است که دادگاه‌های انقلاب به همین شکل باقی بماند منتها بیاییم دادگاه‌های انقلاب را هم تصفیه و هم تقویت کنیم ولی هنوز تصمیم قطعی در این باره گرفته نشده است.
بامداد: مسئله دوم شکایاتی است که گروهی از متهمین و خانواده آنان از وضع دادگاه‌های انقلاب دارند و معتقدند که اشکالات زیادی در کار دادگاه‌های انقلاب است. در این مورد چه اقدامی شده است؟
آیت‌الله مهدوی کنی: اصولا این شکایت دو نوع است. بعضی‌ها شکایت دارند که به وضع آن‌ها رسیدگی نمی‌شود یا دیر رسیدگی می‌شود که این به خاطر نداشتن پرسنل کافی است زیرا تعداد متهمین دادگاه‌های انقلاب نسبت به پرسنل آن زیاد است و به تدریج هم زیاد‌تر می‌شود مثلا بعضی از اعمالی که اخیرا انجام می‌شود مسئله تصرفات عدوانی املاک مردم است که این در مواقع عادی به دادگستری مربوط می‌شود ولی در این موقعیت که مملکت در حالت بحرانی است، این عمل یک عمل ضد انقلابی محسوب می‌شود و این به دو علت است اول آنکه باعث هرج و مرج می‌شود و دولت تضعیف خواهد شد. دوم اینکه شواهدی در دست است که اصولا این عمل یک توطئه است و عده‌ای از افراد با تحریک مردم و دامن زدن به آن می‌خواهند ماجرایی درست کنند و در این راه شواهدی هم از افرادی که بازداشت شده‌اند به دست آورده‌ایم مثلا بعضی از افراد که نه کشاورز و نه کارگر هستند در اعتصابات و تحصن شرکت می‌کنند و هنگام تقسیم زمین به عنوان کشاورز می‌آید و بعد توطئه می‌کند و بعد می‌بینیم که این آقا نه کشاورز است نه اهل آن محل است. بنابراین و با توجه به مسائلی که گفته شد تصرف عدوانی املاک مردم یک عمل ضد انقلاب است و مرتکبین به این عمل در دادگاه‌های انقلاب محاکمه می‌شود.
پس می‌بینید که کار دادگاه‌ها انقلاب روز به روز زیاد‌تر می‌شود و تعداد پرسنل آن به اندازه کافی نیست. از این نظر ما ناگزیریم که دادگاه‌های انقلاب را از نظر کادر قضایی تقویت کنیم و در حال حاضر هم از دادگستری خواسته‌ایم که تعدادی از قضات را که صلاحیت داشته و حاضر به همکاری هم باشند به دادگاه‌ها معرفی کنند تا هر چه زود‌تر به پرونده متهمین رسیدگی شود. اما نوع دوم شکایات این است که بعضی‌ها شکایت دارند که در بررسی پرونده آنان نقصی بوده است و باید درباره بعضی از پرونده تجدید نظر شود که البته بعضی از این شکایات هم ممکن است وارد باشد. اینجاست که باید یک تصفیه در دادگاه‌های انقلاب انجام شود و درباره بعضی از دادستان‌ها یا قضاتی که آنجا مشغول هستند تجدید نظر شود و این برنامه را هم داریم.
بامداد: این تصفیه چه زمانی انجام می‌شود؟
آیت‌الله مهدوی کنی: البته این کار هر چه زود‌تر انجام می‌شود زیرا من خود زندان بوده‌ام می‌دانم که بی‌گناه زندانی شدن چقدر مشکل است. گذشته از این با اعتقادات مذهبی که ما داریم زندانی کردن یک انسان بی‌گناه ولو برای یک ساعت، در پیشگاه خدا مجرم خواهیم بود بنابراین تصمیم داریم که به زودی کار تصفیه را آغاز کنیم. اما باید بگویم با مذاکراتی که انجام شده است تصمیم داریم که هر کس و در هر لباسی که در این دادگاه عمدا خلافی انجام بدهد یا داده است که البته تعداد آن‌ها کم است ولی ممکن است باشند، نسبت به آن‌ها شدت عمل به خرج بدهیم و آنان را شدیدا مجازات کنیم تا مردم بدانند که عدالت در همه سطوح پیاده می‌شود و همچنین بقیه افراد بدانند که اینجا دادگاه عدل اسلامی است. و این‌طور نیست که هر کس از قدرتش و زورش استفاده کند و کار خلافی انجام دهند. ما در اینجا واقعا از مردم می‌خواهیم که اگر از وجود چنین مسائلی آگاه هستند با مدارک و شواهد لازم به ما مراجعه کنند و بگویند و بدانند که ما واقعا «و جدا» می‌خواهیم که اگر افراد خطاکاری در دادگاه‌های انقلاب هستند آن‌ها را شدیدا مورد تعقیب قرار بدهیم.
بامداد: مسئله دیگر کمیته‌ها و پاسداران هستند که گروهی شکایت می‌کنند که برخی به چاپخانه و کتاب‌فروشی حمله می‌کنند و نشریاتی را با خود می‌برند. اصولا شما درباره این نوع اعمال چه نظری دارید؟
آیت‌الله مهدوی کنی: این نوع حملات که در پاره‌ای از موارد انجام شده است و ما انکار نمی‌کنیم بر دو نوع است: اول آنکه یک دسته از مردم وقتی می‌بینند که علیه انقلاب اسلامی‌شان تبلیغ می‌شود ناراحت می‌شوند و مثلا به دفتر فلان گروه سیاسی حمله می‌کنند و نشریات آنان را آتش می‌زنند و امام هم دستور دادند که این کارها غلط است و واقعا هم صحیح نبود ولی بعضی اوقات این کارها از سوی کمیته‌ها انجام می‌شود که یک مقام مسئولند. اما این را باید بگویم که در این مرحله از انقلاب ما واقعا دو نوع تبلیغ داریم. نوعی تبلیغات مسالمت‌آمیز که آزاد است و ما هم جلو آن را نمی‌گیریم همان‌گونه که بعضی از گروه‌ها همین رفراندوم را تحریم کردند و روزنامه‌ها هم چاپ کردند و کسی هم نگفت چرا. اما گاهی این تبلیغات توام با توطئه و تحریک است. حال من از تمام گروه‌های سیاسی این سؤال را می‌کنم که کدام انقلاب در دنیا است که در مراحل اول انقلاب به گروه‌های مخالف خود اجازه بدهد که بر علیه این رژیم جوان که هنوز پایه‌هایش محکم نشده است توطئه کند؟ آن هم یک انقلاب مکتبی که با خون ملتی بر سر کار آمده و اکثریت ملت هم آن را پذیرفته‌اند. آیا این صحیح است که دست روی دست بگذارد تا مخالفینی که نه تنها مخالفت سیاسی نمی‌کند بلکه مخالفت بنیادی و اساسی می‌کنند و نه فقط به خط مشی سیاسی اشکال دارند بلکه به اصل و اساسی رژیم اشکال دارند، اجازه بدهد هر کاری دلشان می‌خواهد بکنند و بعد روزی که مملکت از دستشان گرفته شد بگویند ای کاش آن قدر سکوت نمی‌کردیم؟ من گمان نمی‌کنم هیچ جای دنیا و هیچ انقلابی این آزادی را بدهد ولی متاسفانه این آزادی در ایران زیاد از حد هم داده شده است و نتیجه آن همین توطئه‌هایی است که در مملکت می‌شود. لذا اگر گاهی از اوقات کمیته‌ها یا دادستانی دخالتی در این کارها کرده است به خاطر جلوگیری از توطئه است. البته من انکار نمی‌کنم که ممکن است گاهی اوقات اشتباهی هم شده باشد ولی این‌طور نیست که تمام کارهایی که شده است اشتباه است.
بامداد: سؤال دیگر من در مورد حدودی است که در دادگاه‌های انقلاب جاری می‌شود و گروه‌های بسیاری و حتی بعضی از شخصیت‌های مملکتی جاری کردن این حدود را در این شرایط جایز نمی‌داند و یا اینکه بعضی از پاسداران به ویژه در شهرستان‌ها اقدام به بازدید اتومبیل‌ها می‌کنند و اگر مثلا شطرنجی یا وسایل دیگر در ماشین باشد آن را توقیف می‌کنند. اصولا نظر شما در باره این مسائل چیست؟
کنجکاوی
آیت‌الله مهدوی کنی: این سؤال دو مرحله دارد. اینکه آیا صحیح است که ما در کارهای مخفی مردم کنجکاوی کنیم و حتی برویم یک ماشین را بگردیم و ببینیم که در آن شطرنجی هست که بعد آن را توقیف کنیم؟ نه، این صحیح نیست و ما هم چنین دستوری نداده‌ایم و مسئله دوم در مورد جرم‌هایی است که برای آن، حدودی معین شده است و آیا در این مرحله از تاریخ جاری شدن این حدود صحیح است یا نه؟ این را هم باید نسبت به مواردش به دو سؤال تقسیم کنم. اول اینکه آیا به طور کلی در این شرایط این حدود باید جاری شود یعنی برویم و بگردیم و هر مجرمی که حدی در اسلام دارد بیاوریم و حد بزنیم؟ مسلما من هم از همان اوایل امر همین عقیده را داشتم که ما هنوز به آن حد از رشد اسلامی نرسید‌ه‌ایم که بتوانیم حدود اسلامی را آن‌طور که هست اجرا کنیم. لذا باید این حدود را گذاشت برای مرحله‌ای که اولا قوانین جزایی ما به طور رسمی به مردم ابلاغ شود. ثانیا شرایط جلوگیری از جرم فراهم آید آن وقت به موازات آن مسائل اجرای حدود اسلامی هم پیش می‌آید.
همان‌طور که پیغمبر اکرم(ص) در اوائل اسلام هیچ گاه حدود را جاری نمی‌کردند تا زمانی که زمینه‌های فکری و دینی فراهم شد، شروع کردند به ابلاغ احکام و بعد از ابلاغ هم به تدریج احکام را جاری نمودند البته آن‌طور هم نبود که همان روز که ابلاغ کردند شروع به جاری نمودن احکام بکنند. به عقیده من اگر به غیر از این باشد نتیجه معکوسی دارد. اما سؤال دوم این است که آیا به طور کلی دست از اجرای حدود بر داریم و هیچ‌گونه تادیبی نداشته باشیم و هر کس هر کاری کرد چون در این مرحله است ردش کنیم برود؟ نه این درست نیست و من معتقدم که در این مرحله باید بعضی از حدود اجرا شود. مثلا یک دزد یا چاقوکش یا قاچاقچی را می‌گیرند و به کمیته می‌آورند و بعد هم از او التزام بگیریم و او را رها کنیم خوب این می‌رود و می‌گوید بله ما را بردند کمیته و کاری هم نکردند و اگر قبلا هم ترسی از کمیته و یا کلانتری داشته است آن هم از بین می‌رود و آزادانه کار خود را دنبال می‌کند. لذا نمی‌شود در این مرحله تمام مجرمین را به طور کلی رها کنیم. حال ما از مردم سؤال می‌کنیم که ما با این افراد که جوانان مردم را معتاد می‌کنند یا به زور به نوامیس مردم تجاوز می‌کنند چه بکنیم؟ آیا دست روی دست بگذاریم و عملی انجام ندهیم؟ به این خاطر است که بعضی از مواقع دادگاه‌ها اقدام به جاری نمودن بعضی از حدود می‌کنند. البته من انکار نمی‌کنم که ممکن است در بعضی موارد حدود جاری شده است که بهتر بود نمی‌شد. من در قسمت کمیته‌ها دستور داده‌ام که از این نوع اعمال خودداری کنند حالا اگر گاهی می‌شود اشتباه است.
کمیته‌ها
بامداد: در اوایل انقلاب در هر محل کمیته‌های متعددی ایجاد شد که برخی از آن‌ها مشکلاتی برای مردم ایجاد کردند که البته با انحلال این کمیته‌های خودرو بسیاری از مسائل حل شده است. اما هنوز هم هستند کمیته‌هایی که کارهایی می‌کنند که موجب نارضایتی مردم است. شما در مورد این کمیته‌ها چه تصمیمی دارید؟ آیا در سپاه پاسداران ادغام می‌شوند یا به طور مستقل باقی خواهند ماند و اگر بمانند، تعدد مراکز قدرت به وجود نمی‌آید؟
آیت‌الله مهدوی کنی: مسلما هر روزی که ما احساس کنیم که نیازی به کمیته‌ها نیست افرادی را که مشمول شرایط سپاه پاسداران باشند و مایل باشند در سپاه پاسداران خدمت کنند به استخدام سپاه در می‌آیند ولی زمان آن کی باشد نمی‌توانم پیش‌بینی کنم زیرا شرایط مملکت هنوز بحرانی است و حتی اگر مجلس شورای ملی هم تشکیل شود و این بحران وجود داشته باشد کمیته‌ها خواهند بود، ولی سرانجام باید در سپاه پاسداران ادغام شود.
اما مسئله تعدد مراکز قدرت که اشاره شد. آن هم قابل حل است. این سؤال به قول طلاب اولا یک جواب نقضی دارد و یک جوابی حلی. جواب نقضی این است که در سابق، هم ژاندارمری بود و هم شهربانی و هم ارتش و اگر یک شورای هماهنگی یا ستاد هماهنگی داشته باشند و حسن نیت هم باشد قهرا درگیری پیش نمی‌آید. و اما جواب حل آن این است که ما از همان اول که آمدیم اقدام به تصفیه و تزکیه کمیته کردیم و سعی کردیم که بین شهربانی و ژاندارمری و سپاه پاسداران و کمیته‌ها یک هماهنگی به وجود آید و به خصوص در تهران که ما هر ۱۵ روز یک بار با روسای کلانتری‌ها و رئیس شهربانی جلسه داریم تا برنامه‌های خود را با هم هماهنگ کنیم و با این شرایط امیدوارم که درگیری حداقل باشد. البته نمی‌شود گفت که درگیری نیست برای اینکه بین دو برادر هم گاهی اختلافاتی به وجود می‌آید ولی این درگیری‌ها به آن حدی نبوده است که مضر به حال مملکت باشد. من در این مسیر واقعا جدیت زیادی دارم و همیشه گفتم و باز هم می‌گویم که تمام کمیته‌های سراسر کشور موظفند با ماموران انتظامی محلی کارشان را هماهنگ نمایند و در هر مورد که ما احساس کنیم یا بازرسان ما گزارش بدهند که پاسداران ما یا پاسبان‌ها و یا حتی روسای ژاندارمری و یا کلانتری و یا شهربانی بخواهند در اثر سوءنیت این هماهنگی را بهم بزنند مسلما مورد تعقیب قرار خواهند گرفت و به دادگاه‌های انقلاب تحویل خواهند شد. این مسئله را ابلاغ کرده‌ام و باز هم در اینجا می‌گویم که باید پاسداران و پاسبان‌ها و تمام افراد انتظامی سوءنیت و اختلافات شخصی را کنار بگذارند و با هم همکاری کنند والا مورد مواخذه قرار خواهند گرفت.
بامداد: سؤال دیگر مسئله مذاکرات هیات ویژه شورای انقلاب در کردستان و به رسمیت شناختن حزب دمکرات است که این روز‌ها تنها شما به آن اشاره کرده‌اید. می‌خواهم بپرسم این مذاکرات در چه مرحله‌ای است و آیا این حزب مجددا به رسمیت شناخته می‌شود؟
آیت‌الله مهدوی کنی: باید بگویم که در قانون اساسی تصویب شده ایران فعالیت احزاب و دستجات سیاسی و اجتماعی و مذهبی مادامی که بر خلاف مبانی اسلام و رژیم جمهوری اسلامی فعالیتی نکنند آزاد است و این یک اصل کلی است که ما پذیرفته‌ایم و با توجه به این اصل هر حزبی که این حدود را حفظ بکند می‌تواند فعالیت نماید و نظرات خود را درباره مسائل اجتماعی و سیاسی بیان کند و به رسمیت هم شناخته خواهد شد. البته مطلبی هم که گفتم برداشتی از همین ماده قانون اساسی است. بنابراین اگر حزب دمکرات هم این شرایط را که گفتم داشته باشد به رسمیت شناخته می‌شود.
آیت‌الله مهدوی کنی اضافه کرد: کسی با حزب دمکرات سر جنگ ندارد و اگر گروهی از برادران کرد و یا حتی همه آن‌ها بخواهند در این حزب وارد شوند کسی به آن‌ها نمی‌گوید که چرا در این حزب رفتید اما مسئله اینجاست که ما می‌گوییم که هیچ رژیمی نمی‌پذیرد که مراکز قدرت در مقابل هم به حالت تصادم درآیند ولی اگر فقط فعالیت‌های سیاسی و تبلیغ حالت برنامه‌ریزی باشد که با اساس مملکت هم مخالفتی نداشته باشد آزادی دارند. و اما در مورد مذاکرات باید بگویم تا به حال خوب بوده است البته هنوز هم بخش‌هایی است که به نتیجه نرسیده است. اما آنچه که مسلم است ما به دستور امام بنا بر این گذاشتیم که با حسن نیت کامل مذاکرات را به نتیجه برسانیم تا به ملت ایران و به خصوص برادران کرد ثابت کنیم که کسانی که در مرکز قدرت قرار دارند از رهبر عالیقدر گرفته تا آن‌هایی که در مقامات دیگر هستند واقعا حسن نیت دارند و برای جنگ و جدال و آدمکشی دور هم جمع نشده‌اند، برای اینکه ما مسلمانیم و آن‌ها هم مسلمانند و اسلام هم اجازه نمی‌دهد که دو برادر با هم بجنگند. ما مکرر به برادران کرد گفته‌ایم که در اسلام بحث کرد و فارسی مطرح نیست و نگویید که ما حق کردیمان را می‌خواهیم، بگویید حق اخوت اسلامی‌مان را می‌خواهیم، حق ایرانی بودنمان را می‌خواهیم. و الا اگر شما بگویید ما حق کردیمان را می‌خواهیم باید آقایان آذربایجانی‌ها هم بگویند ما هم حق آذربایجانی بودن خود را می‌خواهیم و خوزستانی‌ها و بلوچستانی‌ها و اصفهانی‌ها و دیگران هم همین ادعا را بکنند در حالی که در اسلام همه با هم برابرند و حقوقی مساوی دارند. لذا بنای ما بر این است که کمال حسن نیت را تا آخرین مرحله نشان بدهیم. البته بعضی از گروه‌ها می‌خواهند که مذاکرات را به بن‌بست بکشند ولی ما سعی خود را می‌کنیم تا ملت کرد بداند بر خلاف تبلیغاتی که می‌شود سوءنیتی از جانب ما نیست.
آیت‌الله مهدوی کنی در پایان طی پیامی خطاب به پاسداران و ملت ایران گفت: پاسداران و کمیته‌ها باید بدانند که به نام اسلام و به خاطر اسلام فعالیت می‌کنند پس باید ضوابط اسلامی را کاملا رعایت کنند و از ضوابطی که کمیته مرکز برای آنان مشخص کرده است تجاوز نکنند و هماهنگی خود را با سایر گروه‌های اجتماعی حفظ کنند و برای مردم احترام قائل باشند و با مردم مؤدبانه و محترمانه و اسلامی رفتار کنند تا بتوانند از طریق عمل خود حتی ضد انقلاب را به سوی اسلامی برگردانند.
آن‌ها باید بدانند که فردی که در رژیم سابق و در آن محیط اشتباهاتی کرده است و حالا هم آمادگی دارد تا برای این رژیم و اسلام خدمت کند قابل عفو است و باید این نیرو را به سوی خود جلب نمایند تا دشمن کم شود و دوست زیاد گردد. البته برخورد با کسانی که در حال عنادند و توطئه می‌کنند باید جوری باشد که آن‌ها احساس آرامش نکنند و بدانند که یک نیرویی هست که در مقابلشان مقاومت کند اما پیام دوم من به ملت است: ملت ایران باید بدانند که ما می‌دانیم که در اثر نابسامانی‌هایی که معلول ۵۰ سال یا بیشتر است مسلما حقوقی از آن‌ها تضییع شده است و این حقوق باید به مردم بازگردانده شود ولی این هم مسلم است که امکان ندارد خرابی‌های این مدت طولانی را در ظرف دو ماه یا یک سال اصلاح کرد. آن‌ها باید بدانند بنا بر این نیست که به این ملت خیانتی بشود بلکه بحث این است که امکانات چقدر است و آیا در این مدت کوتاه که فرضا شورای انقلاب مامور اداره مملکت شده است می‌تواند تمام نابسامانی‌ها را حل کند. تقاضای من از مردم این است کارهایی نکنند که موجب تشویش، ناامنی، کم‌کاری، بیکاری و تصرف املاک و اموال مردم بشود. آن‌ها باید باز هم صبر کنند تا ان‌شاءالله همه کارها درست شود.
این گفت‌وگو در تاریخ ۵۸.۹.۱۳ انجام شده است.
گفت‌وگوکننده: محسن محمودی
نظر شما :