خاطرات محمد توسلی از آیت‌الله مهدوی کنی

آنچه من از دوران ریاست ایشان بر کمیته مرکزی انقلاب فراموش نمی‌کنم حادثه خاصی بود که در محله خاک سفید تهرانپارس در شرق تهران اتفاق افتاده بود. بر اساس گزارش‌ها و بازدیدهایی که ما داشتیم متوجه شدیم عده‌ای که قصدشان اختلال در مدیریت شهر تهران و کارشکنی بود افرادی را از شهرستان‌ها در خاک سفید برای ساخت‌وساز مستقر کرده بودند. مجموعه اطلاعات ما نشان می‌داد این کار سازمان‌یافته است. پس از طرح موضوع با مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی به همراه ایشان از محل بازدید کردیم و ایشان وضعیت را دید. پس از ملاحظه شرایط آن منطقه به کمیته شرق تهران دستور داد که با شهرداری منطقه ما همکاری کنند و در عین حال هم نیروهایی را در اختیار شهرداری تهران گذاشتند تا به وظیفه قانونی خود عمل کنیم.

در مراحل بعدی که ایشان وزیر کشور بود بنده همچنان شهردار تهران بودم. شهرداری تهران از اسفند ۵۷ شوراهای محلات را با مشارکت افراد داوطلب راه‌اندازی و ساماندهی کرد. این شورا متشکل از افراد محلی و داوطلب برای کمک به مدیریت شهری تشکیل می‌شد که نقش آن‌ها در به سامان کردن امورات شهری بسیار قابل توجه بود. بعد از آغاز جنگ تحمیلی در ۳۰ شهریور سال ۵۹ همه نهاد‌ها احساس مسوولیت داشتند که در پشتیبانی جنگ کمک کنند. شوراهای محلی تهران هم هماهنگ با سازمان بسیج سازماندهی شده بود و افراد را به جبهه اعزام می‌کرد و کمک‌های مردمی را در محلات جمع‌آوری و به جبهه‌ها ارسال می‌کرد. مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی می‌گفت: همه کار‌ها باید زیر نظر سازمان بسیج باشد. این نوع مشکلات و دلایل دیگری از جمله در ارتباط با پروژه مترو موجب شد که نهایتا نامه‌ای را به شهید رجایی بنویسم، چون ایشان قول داده بود هماهنگی مدیریت شهرداری را با وزرای خودشان تامین کنند. درخواست استعفای من در چند مرحله پذیرفته نشد تا اینکه در دی‌ ماه ۵۹ خدمت رهبر فقید انقلاب رفتم و گزارشی در خصوص مشکلات مدیریت شهر تهران دادم که‌‌ همان موقع در رسانه‌ها منعکس شد. البته ایشان تاکید فرمودند که با مذاکره مسائل خودتان را حل کنید. اما روز بعد از آن دیدار آیت‌الله مهدوی کنی لطف کرد و ضمن تشکر از خدمات با استعفای من موافقت کرد.

نکته‌ای هم که به لحاظ شخصیت ایشان می‌خواهم بگویم این است که ایشان به لحاظ شخصیتی فرد بسیار صادق و شفافی بودند و در بیان اعتقادشان صادقانه رفتار می‌کردند. صداقت در بیان اعتقادات، ویژگی بارز ایشان بود و بنده در هر حال برای عقیده ایشان احترام قائل بودم. ضمن تسلیت به خانواده محترم ایشان رحمت و غفران الهی برای ایشان مسالت دارم.

منبع: روزنامه اعتماد