خاطره رضا اکرمی از اولین دیدار روحانی با رهبر معظم انقلاب

در ادامه بخش‌هایی از گفت‌وگوی اکرمی با «مشرق‌نیوز» را می‌خوانید:

* سال ۱۳۴۷ بود که به همراه عده‎ای از دوستان، از جمله آقای روحانی، آقای اختری و برخی دیگر از دوستان که فوت کرده‌اند به مشهد مشرف شدیم و آنجا فرصتی پیش آمد که ما در منزل مقام معظم رهبری با ایشان دیدار داشته باشیم. در آنجا راجع به مسائل تاریخی صحبت شد و مباحثی را ایشان مطرح کردند و آشنایی ما با مقام معظم رهبری از آن سال کلید خورد و به حمدالله تاکنون هم ادامه پیدا کرده است. نکته دوم اینکه در ایامی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و حزب جمهوری اسلامی تأسیس شد در منزل آقای روحانی جلسه‎ای بود که بنده، آقای رستگاری، آقای روحانی و برخی از عزیزان دیگر حاضر بودیم و در آن جلسه صحبت عضویت در شاخه وعاظ حزب جمهوری اسلامی مطرح بود که در آنجا هم با ایشان دیدار و گفت‎وگویی داشتیم. بعد از انقلاب نیز بنده در دور اول مجلس شورای اسلامی نماینده نبودم و به عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش رفتم و از دوره بعدی که از سمنان برای نمایندگی مجلس انتخاب شدم و ایشان هم رئیس‌جمهور بودند، ارتباط ما بیشتر شد، مخصوصا اینکه در مجالسی که در ریاست‎جمهوری برگزار می‌‎شد یکی از سخنران‎های آن مراسم‌ها من بودم و توفیق سخنرانی در نهاد ریاست جمهوری داشتم.

* شاید سال ۴۷ و این‎‌ها بوده که مرحوم آیت‎الله العظمی فاضل لنکرانی سفری به مشهد رفتند و دیداری با آیت‎الله خامنه‎ای داشتند و از ایشان سئوال می‌‎کنند که شما الان چه کتابی تدریس می‌‎کنید؟ ایشان آن زمان فرمودند که من دارم مکاسب تدریس می‌‎کنم؛ کسی که در سال ۴۷، یعنی حدود چهل شش سال پیش تاکنون با درس و بحث مشغول بوده است، حتما در بحث علمی، دارای سطح بالایی است و به نظرم می‌‎آید نشانگر این است که برخی خیلی سطحی و بدون اطلاع حرف می‌‎زنند.

بعد که انقلاب پیروز شد و ایشان وارد صحنه ریاست جمهوری شدند، ما از گوشه و کنار می‌‎دیدیم که ارتباط ایشان با امام، تنها ارتباط رهبر و رئیس‌جمهوری نبود، بلکه حالت استاد شاگردی و همراهی داشت و همه ما این خاطره را می‌دانیم که آقای خامنه‌ای سفری به کره شمالی رفته بودند. مرحوم حاج احمد آقا(ره) به امام می‌‎گوید خیلی آقای خامنه‎ای نسبت به ریاست جمهوری وقار و صلابت دارند، همانجا امام می‌‎فرماید نه‎ تنها ریاست جمهوری، بلکه ایشان برای رهبری صالح است. امام اهل مبالغه و گزافه نبود، امام بسیار متعهد بود، فردی بسیار وارسته و آراسته بود و می‌‎دانست کسی که می‌خواهد رهبر شود، حداقل شرطش اجتهاد است، مدیر و مدبر بودن و آگاه به زمان بودن است؛ این موضوع در زمان حیات امام مطرح بود. بعد از ارتحال امام ما انتخاب ایشان را توسط مجلس خبرگان شاهد هستیم و خبرگانی که در حدود هفتاد نفری بودند و بسیاری از آن‎‌ها مجتهد جامع‌الشرایط بودند که یکی از آن‎‌ها مرحوم آیت‎الله العظمی فاضل لنکرانی، یکی دیگر مرحوم آیت‎الله مشکینی است، دیگری آیت‎الله جوادی آملی است. خبرگان دوره اول را نگاه کنید بسیاری از آن‎‌ها واقعا مجتهد جامع‌الشرایط بوده‌اند و آن‎‌ها آقا را انتخاب کردند. به نظر بنده، ما درباره انتخاب مرجع تقلید هم این چنین خبرگانی را نداریم که درباره انتخاب رهبر داریم.

نکته دیگر اینکه مقام معظم رهبری یک بحث شورای فقاهت به وجود آوردند؛ شخصیت‎هایی مثل آیت‌الله مهدوی کنی، آیت‎الله مؤمن و آیت‎الله کریمی، آیت الله شاهرودی و آیت‎الله یزدی و بسیاری از بزرگان در این شورا شرکت می‌کردند و همۀ این بزرگان اعتراف کردند که مقام معظم رهبری بر مسائل علمی احاطه دارند. زمانی نیز که ایشان درس را شروع کردند و در این سالیان طولانی و متمادی که ما شرکت کردیم، من انصافا تفاوتی بین درس و بحث ایشان با مراجع دیگری که بنده در درسشان بوده‌ام، ندیدم. ایشان کاملا به بحث‌های علمی مسلط هستند و از هر فرصتی برای اینکه درس را بارور کنند، استفاده می‌کنند. خوشبختانه همه این درس‎‌ها هم به صورت جزوه و کتاب درآمده و چاپ شده و در دسترس اهل علم و اطلاع است. خب، اگر کسی حرف و حدیثی دارد، بردارد و بخواند و نقد کند. به نظر من، از نظر اجتهاد و احاطه به مباحث مختلفی که در اجتهاد لازم است، ایشان احاطه کامل دارند.

* خاطره‎ای درباره انتخاب آقا به رهبری در سال ۶۸ بگویم. هنگامی که امام(ره) در سیزدهم خرداد از دنیا رفتند، بنده جماران بودم، بعد آمدیم خانه و روز چهاردهم خرداد به مجلس رفتم؛ عجب روز تلخی بود، ما رفتیم آنجا و کم‌کم خبرگان از سراسر کشور آمدند و در مجلس قدیم نشسته بودیم که آیت‎الله هاشمی وارد مجلس شد و تا وارد شد و نمایندگان را دید، یک مرتبه نمایندگان ابراز احساسات کردند نسبت به امام و من دیدم که آیت‎الله هاشمی صورتش را به سمت دیوار کرد و گریه کرد. وقتی تقریبا جلسه یک حالت رسمی پیدا کرد، از من خواستند که روضه‎ای بخوانم؛ من آن روز روضه وداع امام حسین(ع) را خواندم و خیلی برای مجلس مفید بود. بعد از مجلس بیرون آمدیم و جلسه مختص به خبرگان شد، ولی بیرون دل تو دل ما نبود که امام از دنیا رفت و حالا چه می‌‎شود؟ بعد نماز ظهر خوانده شد و مطلع نشدیم تا نزدیکی‎های مغرب بود که یک مرتبه به ما خبر دادند که آیت‎الله خامنه‎ای برای رهبری انتخاب شدند؛ با اینکه نسبت به رحلت امام بسیار داغدار و ناراحت بودیم، خدا را شکر و سپاس گفتیم که الحمدلله ۲۴ ساعت از وفات امام نگذشته، انقلاب اسلامی دارای رهبر شد و به دلیل اینکه نسبت به رهبری بیش از بیست سال شناخت داشتیم، با اطمینان این انتخاب را پذیرفتیم و خدا را شکر کردیم و الان هم ۲۵ سال از ارتحال امام می‌‎گذرد، انصافا ما دیدیم که انقلاب، خط امام را دنبال می‌‎کند و انقلاب سال به سال مستحکمتر شده و انقلابیونی که انقلاب را پذیرفته‎اند، همچنان به آن وفادار و مؤمن هستند. با اینکه همه ما می‌‎دانیم توطئه‎های بعد از امام به مراتب پیچیده‎‌تر و گسترده‎‌تر از دوران امام بوده است.