خاطره دعایی از پیام رهبری درباره بازرگان

به گزارش «تاریخ ایرانی»، مدیرمسئول روزنامه اطلاعات در گفت‌وگو با ماهنامه «نسیم بیداری» افزود: «اتفاقا دفتر ایشان آن موقع از من نشانی دکتر سحابی را خواسته بودند تا پیام ایشان را برایشان بفرستد. این پیام فرستاده شد و متن آن هم توسط خودم کپی شد و در اختیار آقای سحابی قرار گرفت، اما یکی از اشتباهات تاکتیکی و تلخی که این دوستان داشتند نحوه برخورد با این پیام بود. به اعتقاد من عاقلانه‌ترین برخورد این بود که بعد از این پیام رهبر انقلاب و شخص اول نظام، آن‌ها به بهانه پاسخ و تشکر از این پیام وقت ملاقات می‌خواستند و آقای سحابی و دوستان می‌رفتند خدمت ایشان و تشکر می‌کردند. این می‌توانست سرآغاز یک رابطه جدید بین نهضت با رهبری انقلاب و نظام باشد. در فرامین مذهبی‌مان هم داریم که اگر کسی به شما خوش‌آمدی گفت و سلامی به شما کرد، شما به او پاسخ بهتری بدهید و یا دست‌کم مثل خودش به او پاسخ بدهید. من به دکتر یزدی به نمایندگی از آن‌ها هم گفتم شما در پاسخ به آن پیام زیبا، یک لحن سرد و ساده‌ای را تهیه کردید و نه تنها خودتان مراجعه نکردید بلکه پیام کوتاهی دادید. این از اشتباهات شما بود و نتوانستید از این فرصت استفاده کنید. می‌خواهم بگویم این طور نبود که آن‌ها هم قدیس باشند. مهم این است که نیت چه بوده است. من نیت آن‌ها را صادق و خالص و پاک می‌دانم، اما تاکتیک‌هایشان را قبول ندارم. در بعضی موارد تندروی و بی‌اعتنایی کردند و در محاسباتشان اشتباه کردند.»

دعایی درباره برخوردهایی که با مهندس بازرگان و یارانش بعد از انقلاب شد، گفت: «من این برخورد‌ها را تندروانه می‌دانم. من به نوعی به اظهارنظرهایی که گلایه‌آمیز بوده حق می‌دهم، اما مهندس بازرگان و دوستانشان در این حد شایسته انتقام‌گیری و انزوا نبودند. به هر حال اعتقاد ما این است که این عزیزان به عنوان شخصیت‌های تاثیرگذار در نهضت اسلامی و در جریانات انقلاب و در جریانات نهضت ملی در دوران مرحوم مصدق نقش داشتند و نباید حقشان ضایع شود و نام آن‌ها در تاریخ باید به عنوان خدمتگزاران به این نظام و به این مردم ثبت شوند و عناصر محقق و منصف و عناصر کاوشگر هیچ‌گاه حق این‌ها را فراموش نمی‌کنند. البته معصوم نبودند و طبیعی است که یکسری اشتباهات تاکتیکی و اشتباهات دیگری داشته باشند، اما این‌ها نباید باعث شود که همه سوابق آن‌ها فراموش شود.»