علی‌اکبر پرورش، وزیر اسبق آموزش و پرورش درگذشت
به گزارش خبرگزاری ایرنا، وی به دلیل عفونت خون و ریه از آبان ماه امسال در این بیمارستان بستری بود.
وی در سال ۱۳۲۱ در اصفهان متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در این شهر به پایان رساند و سپس در دانشگاه اصفهان مدرک لیسانس خود را در رشته ادبیات اخذ کرد.
مرحوم پرورش همچنین برای اخذ مدرک فوق لیسانس عازم دانشسرای عالی تهران شد و در رشته کارآموزی دبیری موفق به دریافت مدرک فوق لیسانس از این دانشسرا شد.
عضو سابق شورای عالی دفاع، نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره‌های اول، سوم و چهارم، نائب رئیس اول مجلس شورای اسلامی در دوره اول و نائب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی در دوره چهارم از سوابق کاری او بود.
پرورش همچنین در سال ۱۳۶۱ به عنوان وزیر آموزش و پرورش از مجلس رای اعتماد گرفت و در دولت‌های حجت‌الاسلام والمسلمین شهید محمدجواد باهنر، دولت موقت آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی و دولت میرحسین موسوی وزیر آموزش و پرورش بود.
محوریت در مبارزات قبل از انقلاب اسلامی ایران در اصفهان همراه با سپهبد شهید صیاد شیرازی و حجت‌الاسلام احمد سالک رییس کمیسیون فرهنگی مجلس نهم منجر به دستگیری وی شد.
از دیگر سوابق سیاسی پرورش می‌توان به عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، نامزدی انتخابات ریاست جمهوری (نامزد احتیاطی حزب جمهوری اسلامی) در دو دوره، قائم مقام دبیرکلی حزب موتلفه اسلامی از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۸۰ و عضویت در شورای مرکزی موتلفه اسلامی از سال ۱۳۷۲ تاکنون اشاره کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین ناطق نوری در مراسم بزرگداشت پرورش که در سال ۹۰ برگزار شد، گفته بود: «از خصوصیات آقای پرورش این بود که آدم تنگ نظری نبود. تفکر خاصی داشت. اما به تعبیر شهید بهشتی، آقای پرورش معتقد بود جاذبه باید بی‌‌‌نهایت و دافعه حداقل باشد. این فقط در مسائل فردی نیست. به خصوص در جریانات سیاسی خیلی ظهور دارد. اگر کسی تنگ نظر باشد مشکلات زیادی به بار می‌آورد. مثلاً شریعتی سلایق خاصی داشت که بعضی علما با آن دیدگاه‌ها مشکل داشتند. اما برخورد با شریعتی و برخورد با طرفدارانش چندگونه بود. یک عده دفعی برخورد می‌کردند و وی را کافر یا سنی می‌دانستند. یک عده هم سلایق شریعتی را نمی‌پسندیدند اما قائل به طرد وی نبودند. چون طرد کردن ضایعاتش زیاد بود.
آقای پرورش از آن‌هایی بود که به نظریات شریعتی نقد داشت چون خودش صاحبنظر بود. اما قائل بود نباید دفعی برخورد کرد. اطرافیان شریعتی کم نبودند. هنر روشنفکران ما این بود که نه جذب شریعتی شوند و نه با او دفعی برخورد کنند. آقای پرورش اشکالاتی به وی داشت چون ایشان با علمای بزرگ ارتباط داشت مثل مطهری، جعفری و خودش هم اهل تحقیق بود. اصلاً مفسر قرآن و نهج‌البلاغه بود. پس خودش سلایقی داشت اما تعامل خوبی با جوانانی که چنین گرایشی داشتند برقرار کرده بود.
در مجلس عضو کمیسیون دفاع بودند و در مقطعی ما با هم بودیم. به خصوص که مدتی ایشان در شورای عالی دفاع حضور داشت. مقام معظم رهبری (مدظله) هم رئیس کمیسیون بودند. آقای پرورش عضو بودند و چون در مجلس خبرگان قانون اساسی حضور داشتند حامی چیزی بودند که خودشان تصویب کرده بودند. ضمن اینکه گاهی بعضی‌ها به بهانه حمایت سپاه، مقابل ارتش می‌ایستادند و بعضی به بهانه دفاع از ارتش، سپاه را می‌کوبیدند. مثلاً بنی‌صدر معتقد به سپاه نبود و برای کوبیدن آن رفته بود پشت چتر حمایت ارتش. اما ایشان از هر دو حمایت می‌کردند. چون هم با ارتش از قبل از انقلاب ارتباط داشتند و هم خودشان از مؤسسین سپاه اصفهان بودند.
آقای پرورش در مجلس خیلی نقش داشت. در قصه رأی به عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر فعال بود. خب جریانی که بیشتر از همه بنی‌صدر را افشا کرد حزب جمهوری اسلامی بود و استاد پرورش عضو فعال شورای مرکزی حزب بود. در دولت مهندس موسوی ما با هم همکار بودیم. ایشان وزیر آموزش و پرورش و من وزیر کشور بودم. در دولت ما دو دسته شده بودیم. دو گروه بودیم. ما قائل بودیم کار‌ها نباید دولتی باشد. اما مهندس موسوی و عمده وزرا کار را به سمت دولتی شدن می‌کشاندند. چیزی که موضوع اصل ۴۴ قانون اساسی داشت. آن موقع ما دنبال این بودیم. حتی جمع شدیم نامه‌ای نوشتیم به امام(ره) که خط آقای پرورش است. انشاء هم انشاء آقای پرورش است. آقای پرورش مخالف این بود که کار‌ها دولتی باشد و دولت باید برنامه‌ریز و حمایتگر خوبی باشد.»
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس‌جمهور در پیامی که شامگاه جمعه در پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری منتشر شد، درگذشت علی‌اکبر پرورش را تسلیت گفت.
متن پیام دکتر روحانی به این شرح است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
درگذشت مرحوم استاد سیدعلی‌اکبر پرورش از پیشکسوتان مبارزه و نهضت اسلامی را به همه یاران انقلاب، به ویژه مردم شریف اصفهان تسلیت می‌گویم.
آن مرحوم از زمره سابقون انقلاب بود که با رفتار و گفتار سیاسی و اعتقادی خویش، مرکز و مبداء حرکت خیل عظیمی از مردم استان اصفهان در مسیر نهضت امام خمینی شد.
وی پس از پیروزی انقلاب همواره شخصیتی تأثیرگذار در نظام اسلامی بود و به عنوان نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی، نماینده مجلس شورای اسلامی، عضو شورای عالی دفاع و وزیر آموزش و پرورش، منشاء خدمات فراوانی شد.
زنده‌یاد پرورش گرچه به تشکل سیاسی خاصی تعلق داشت ولی همواره به عنوان نمونه و نمادی از بردباری و تحمل گرایش‌های گوناگون و متنوع سیاسی شناخته می‌شد. مشی او انصاف و اعتدال بود که تا پایان حیاتش بر آن پایبند ماند.
یاد آن مرحوم و مشی سیاسی او را گرامی می‌دارم و از خداوند متعال، برایش رحمت و رضوان و برای خاندان مکرمش، صبر و بردباری مسألت می‌نمایم.
حسن روحانی
رئیس‌جمهوری اسلامی ایران»
نظر شما :