کرباسچی: از نظرات توسلی و معین‌فر استفاده می‌کردیم/ حبیبی نماینده هاشمی در کارگزاران بود

به گزارش «تاریخ ایرانی»، شهردار اسبق تهران در گفت‌وگو با ماهنامه «مهرنامه» افزود: «افرادی که وابسته به نهضت آزادی بودند دو جنبه داشتند؛ یک جنبه بینش‌های سیاسی‌شان بود و جنبه دیگر توانایی‌های اجرایی و توان جمع‌بندیشان راجع به خیلی از مسائل بود. به عنوان نمونه آقای معین‌فر شاید هنوز هم از لحاظ محاسبات ساختمان و زلزله و... آدم بی‌نظیری در کشور باشد یا مهندس سحابی در زمینه سازمان برنامه دارای توانایی بالایی بود. اینکه گرایش‌های سیاسی، جامعه را از توان تخصصی این‌ها محروم کرد، به هیچ وجه امر پسندیده و مثبتی نبود.»

کرباسچی درباره دکتر حسن حبیبی که زمانی عضو نهضت آزادی بود نیز گفت: «شخصا هر وقت با ایشان صحبت می‌کردم، او از دوستان گذشته مثل مرحوم مهندس بازرگان و بقیه آقایان همیشه به نیکی یاد می‌کرد. به اعتقاد من ایشان در مقام فکر و اعتقاد هیچ وقت از گرایش‌های عقل‌گرایانه افرادی مثل مهندس بازرگان جدا نشد و بعد‌ها هم دیدیم که خیلی از حرف‌های این افراد منطقی و درست بود و آقای حبیبی از چنین نظراتی حمایت می‌کرد و به آن‌ها معتقد بود.»

دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی با بیان اینکه آشنایی من با آقای حبیبی به انتخابات اول ریاست جمهوری بر می‌گردد، افزود: «من در دور اول حزب جمهوری در دفتر تبلیغات بودم. آیت‌الله خامنه‌ای مسئول تبلیغات بودند ما در آنجا خدمت ایشان بودیم. قبل از انتخابات در حزب فعالیت بیشتری می‌کردم، اما در زمان انتخابات چون کار اجرایی‌ام در صداوسیما بود در حزب کمتر فعالیت می‌کردم. بنابراین در جریان انتخابات و تبلیغات آن زمان با دکتر حبیبی خیلی ارتباط و تماسی از نزدیک نداشتم، بیشتر ارتباط من با ایشان مربوط به ۸ سال دولت آقای هاشمی بود.»

کرباسچی با اشاره به سابقه شکل‌گیری حزب کارگزاران سازندگی و حضور فعال حبیبی در جلسات آن گفت: «آقای دکتر حبیبی همیشه می‌گفت: من به عنوان ناظر و مشاور هستم و هیچ وقت حاضر نشد که به طور رسمی عضو حزب بشود. ایشان در واقع نماینده آقای هاشمی در کارگزاران بود و نظرات ایشان را منتقل می‌کرد و گاهی که دوستان ترجیح می‌دادند خودشان پیش آقای هاشمی نروند نظراتشان از طریق آقای حبیبی منتقل می‌شد.»

 وی به مطرح شدن نام حبیبی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در سال ۷۶ اشاره کرد و گفت: «بعدا که آقای خاتمی به صحنه آمد خود آقای حبیبی حاضر نشد با ایشان رقابت کند. این رقابت به مصلحت هم نبود، چون بالاخره آقای ناطق آن طرف بود و آقای ری‌شهری هم آمده بود. اگر آقای حبیبی کاندیدا می‌شد در رای جناح چپ تفرقه ایجاد می‌شد که در آن صورت معلوم نبود آقای خاتمی بتواند رای لازم را کسب کند.»