هادی غفاری: حاج احمد مخزن اسرار امام بود

وی در ادامه اظهار داشت: ایشان به عنوان یک امین، یاور و مشاور و البته مشاور امین، برای امام(س) بودند. من روی کلمه امین خیلی دقت و اصرار دارم. احمد آقا امانت‌دار بود، هرگز باندی عمل نکرد، هرگز امام را کانالیزه نکرد، نه خودش کانالیزه بود و نه این سمت و سو و نیت را داشت که امام را کانالیزه کند، حتی اگر حرفی را هم قبول نداشت، آنچه را که می‌شنید به طور قطع به امام منعکس و با همان استدلال به امام منتقل می‌کرد. مرحوم مطهری راجع به ادله منکرین خداوند جمله‌ای دارند، می‌فرمایند بهترین جایی که ادله منکرین خدا محفوظ مانده کتاب‌های علمای شیعه است. علمای شیعه در امانت خیانت نکردند؛ یعنی اندیشه منکرین خدا را درست همان طور که منکرین معتقد بودند، بیان کردند و چون خودشان نظرات خود را قبول نداشتند و پای این نظرات نتوانستند بایستند، لذا علمای شیعه نیامدند آن نظرات را بیان نکنند بلکه آن‌ها را به طور کامل بیان می‌کردند و عقاید آن‌ها را باز می‌کردند و تحلیل می‌نمودند. حتی وقتی به کتاب‌ها نگاه کنید، ادله منکرین خدا را از زبان علمای بزرگ دین می‌خوانید. اگر ندانیم که این متن، متن عالم دینی ماست، گمان خواهیم کرد که عالم دینی ما خود منکر خداست؛ یعنی با این شیوهٔ امانت‌دارانه بیان می‌کردند و وقتی حرف آنان تمام می‌شد، نظر خودشان را بیان می‌کردند و به آن ادله پاسخ می‌دادند. حاج احمد آقا هم مشاور امین امام(س) بودند و وقتی مطلبی را برای امام نقل می‌کرد همین گونه عمل می‌کرد.

این نماینده ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ایشان بعد از رحلت امام هم به دنبال این نبودند که برای خودشان پست و مقامی دست و پا کنند؛ لذا به زندگی آرام و انسانی خود ادامه دادند و مشیت خداوند بر این بود که بعد از امام مدتی بمانند و البته ‌ای کاش که ایشان به این زودی از دنیا نمی‌رفتند و ما می‌توانستیم از این انسان وارسته و والا بیشتر استفاده کنیم.

وی در پایان افزود: حاج احمد آقا مخزن بخش عمده‌ای از اسرار امام(س) بود و همان‌طور که امام فرصت نیافتند یا مصلحت ندانستند تا بسیاری از آنچه در قلب و جانشان بود را بیان کنند و یا شرایط به گونه‌ای نبود که بشود آن را بیان کنند و متاسفانه بخش بسیاری از این اسرار و موقعیت‌های امام و انقلاب را حاج احمد آقا با خود به زیر خاک برد. نسل تشنه امروز از شنیدن مستقیم این مسایل که روشن کننده تاریخ انقلاب بود، باز ماند و از این جهت هم باید تاسف بسیار خورد.