مقام معظم رهبری: «اسفندیار» مثل این بچه حزباللهیهای امروز خود ماست
من یک وقت گفتم که «اسفندیار» مثل این بچه حزباللهیهای امروز خود ماست! در فرهنگ شاهنامه یک حزباللّهی غیورِ دینخواه مبارز وجود دارد...
به گزارش خبرگزاری دانشجو، شاید با خواندن روتیتر و تیتر و صحبتهایی که این چند وقت در مورد فردوسی شنیدهاید کنجکاو شده باشید که این صحبتها برای کیست؟
اما باید بگویم که همه حدسهایتان احتمالا اشتباه است، این روزها افراط و تفریطهای زیادی در مورد فردوسی شنیدهایم که ما را بر آن داشت تا به بهانه ۲۵ اردیبهشت و سالروز تولد فردوسی حجت را بر همه تمام کنیم و یک کار متفاوت انجام دهیم و صحبتهایی را نقل کنیم تا حق این شاعر فارسی زبان را ادا کرده باشیم. برای همین بیانات مقام معظم رهبری در مورد فردوسی را جمعآوری کردیم که بسیار جالب و تاملبرانگیز است.
متن ذیل نکتههای است که رهبری در دیدارهای مختلف با شاعران در خصوص فردوسی مطرح کردهاند.
فردوسی اگر صرفاً داستانسرا و حماسهسرا بود، به او حکیم نمیگفتند!
حالا نمیگویم همه - اینجورند؛ از فردوسی بگیرید تا مولوی و سعدی و حافظ و جامی. فردوسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی است. به یک آدم داستانسرا، اگر صرفاً داستانسرا و حماسهسرا باشد، حکیم نمیگویند. این «حکیم» را هم ما نگفتیم؛ صاحبان فکر و اندیشه در طول زمان او را حکیم نامیدند.
فردوسی انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی
شاهنامه فردوسی پر از حکمت است. او انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی. همهی آنها حکیم بودند؛ سرتاپای دوانینشان پر از حکمت است. حافظ اگر افتخار نمیکرد به حافظ قرآن بودن، تخلص خودش را «حافظ» نمیگذاشت. او جزو حفّاظ قرآن است؛ «قرآن ز بر بخوانم با چهارده روایت». حالا قرّاء ما که با اختلاف قرائت هم میخوانند، معمولاً دو تا، سه تا روایت بیشتر نمیتوانند بخوانند؛ اما او میتوانسته با چهارده روایت قرآن را بخواند، که خیلی عظمت دارد. این آشنائی با قرآن، در غزل حافظ مشهود است، برای کسی که آن را بفهمد.
بیانات در دیدار با شعرا ۱۳۹۰/۵/۲۴
فردوسی باید هم بزرگ شود. فردوسی در قلّه است.
من موافقم که از «فردوسی» تجلیل شود، شاهنامه تحلیل شود و حکمت فردوسی استخراج گردد تا همه بدانند که این حکمت، اسلامی است یا غیراسلامی. این بزرگداشتی هم که برگزار شد، اصلاً به دستور و خواست من بود؛ منتها چون اواخر ریاست جمهوریام بود، به آقای مهندس «حجت» گفتم که دنبال نمایید و فردوسی را بزرگ کنید. فردوسی باید هم بزرگ شود. فردوسی در قلّه است. امیدواریم کمکاری - که دوستان اشاره کردند - گریبان ما را نگیرد تا حکمت فردوسی را بیان کنیم. ما هستیم که اسم او را «حکیم ابوالقاسم فردوسی» گذاشتیم؛ دشمنان دین که این اسم را نگذاشتهاند. خوب؛ این حکیم چه کسی است و حکمت او چیست؟ آیا حکمت زردشتی است، حکمت بیدینی است، حکمت پادشاهی است یا حکمت اسلامی؟ این را میشود در آورد.
«اسفندیار» مثل این بچه حزباللّهیهای امروز خود ماست!
اگر کسی به شاهنامه نگاه کند، خواهد دید که یک جریان گاهی باریک و پنهان و گاهی وسیع، از روح توحید، توکّل، اعتماد به خدا و اعتماد به حق و مجاهدت در راه حق در سرتاسر شاهنامه جاری است. این را میشود استخراج کرد، دید و فهمید. مخصوصاً بعضی از شخصیتهای شاهنامه خیلی برجسته هستند که اینها را باید شناخت و استخراج کرد. من یک وقت گفتم که «اسفندیار» مثل این بچه حزباللهیهای امروز خود ماست! در فرهنگ شاهنامه یک حزباللّهی غیورِ دینخواه مبارز وجود دارد. بله؛ این کارها را شما بکنید تا دیگران نکنند. شما که نکردید، دیگران میکنند.
بیانات در دیدار با اعضای انجمن قلم ۱۳۸۱/۱۱/۷
نظر شما :