دعایی: میلی به انتشار خاطراتم ندارم

به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم رونمایی از کتاب «سفیر هفت هزار روزه» شامل خاطرات زنده‌یاد حجت‌الاسلام سیدتقی موسوی‌درچه‌ای صبح روز دوشنبه با حضور حجت‌الاسلام ناصر فخرزاده مسوول دفتر تاریخ شفاهی حوزه هنری، حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی، رییس موسسه اطلاعات و حسین روحانی‌صدر تدوین‌کننده اثر برگزار شد.

فخرزاده در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه وقایع تاریخی به طور مشخص دارای آغاز و پایان و در عین حال تاثیری بلندمدت هستند، بیان کرد: تاریخ‌نگاران با توجه به میزان تاثیرگذاری پدیده‌های تاریخی به طور عمده اعتقادی به پایان‌پذیری برای پدیده‌های تاریخی نیستند و هر چه آن پدیده مهم‌تر و عظیم‌تر باشد تاثیرگذاری آن نیز در گذر زمان بیشتر خواهد بود. در واقع بخش مهمی از تاثیرگذاری تاریخ در گرو ثبت مکتوب و انتقال آن به آینده است.

وی ادامه داد: حوادث منجر به پیروزی انقلاب اسلامی که به ظاهر از خرداد سال ۱۳۴۲ آغاز و تا سال ۵۷ ادامه داشته است اما این حوادث را به هیچ عنوان نباید منحصر به این بازه زمانی بدانیم بلکه تاثیر آن تا امروز باید مورد نظر و توجه ما قرار بگیرد. در واقع ثبت این اطلاعات و انتقال آنها به امروز، کمک می‌کند تا مخاطب امروز این آثار بتواند به طور مستقیم با اصل حادثه ارتباط برقرار کند.

تاریخ شفاهی، جامعه را به خودش نشان می‌دهد

فخرزاده در ادامه با اشاره به اینکه تاریخ شفاهی بهترین ابزار برای رمزگشایی رابطه میان انسان با پدیده‌های تاریخی است، افزود: تاریخ شفاهی به ما این امکان را می‌دهد تا اقشار مختلف جامعه با حقیقت تاریخ آشنا شده و خود را در آن ببیند. در کنار آن تاریخ شفاهی قرار است به حوزه‌هایی گام بگذارد که نانوشته است و اسناد تاریخی نمی‌توانند آن را ثبت و ضبط کند.

مسوول واحد تاریخ شفاهی حوزه هنری ادامه داد: واحد تاریخ شفاهی حوزه هنری تا کنون ۶۲۰۰ ساعت مصاحبه با بیش از ۸۰۰ شخصیت تاریخی تولید کرده است که حاصل آن تاکنون انتشار ۳۳ جلد کتاب بوده است.

صبر مرحوم درچه‌ای در تدوین خاطرات مثال زدنی بود

حسین روحانی‌صدر تدوین‌‌کننده این اثر نیز در این مراسم با اشاره به اینکه تدوین این کتاب هشت سال زمان برده است، گفت: من در این مدت هر پنجشنبه به خدمت آقای درچه‌ای می‌رسیدم و خاطراتشان را ثبت می‌کردم. شاید ما ظاهرا ۶۰ تا ۹۰ ساعت با او مصاحبه کرده باشیم اما به احتساب مکالمات تلفنی من با ایشان، این زمان بیشتر از این بوده است.

وی افزود: آقای درچه‌ای در این مدت بنده را با سعه‌صدر تحمل کردند و به سماجت‌هایم برای درج کوچک‌ترین جزئیات حتی ظاهری نیز پاسخ رد ندادند.

روحانی‌صدر این کتاب را تنها متعلق به درچه‌ای ندانست و گفت: تاریخ شفاهی در واقع سند است برای روایت شرایط گذشته برای مخاطبان امروز جامعه.

وی همچنین گفت: من برای تدوین این خاطرات ایشان را واقعا در فضای‌‌‌ همان سال‌ها قرار دادم و البته ایشان نیز با تمایل قابل توجهی گذشته را به صورتی کاملا یکدست برای مخاطبان این خاطرات روایت کرد.

حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی نیز که دیگر سخنران این مراسم بود در ابتدا با اشاره به شخصیت ویژه مرحوم درچه‌ای گفت: از مظلومیت امثال ایشان همین بس که من باید در ارتباط با او در این مراسم سخنرانی کنم.

درچه‌ای از انقلاب غنیمت نگرفت

وی با اشاره به سابقه آشنایی خود با مرحوم درچه‌ای گفت: من در سال ۱۳۴۳ از کرمان به قم آمدم تا به تحصیل علوم دینی بپردازم. در عین حال به دلیل سابقه مبارزاتی و شوری که برای آن داشتم از‌‌‌ همان سال‌ها به دنبال هسته‌های مبارزاتی در قم می‌گشتم. آشنایی من با آقای درچه‌ای نیز به واسطه هم حجره‌ای بودنم با سیدکاظم قرشی در مدرسه آیت‌الله بروجردی رخ داد و ایشان رفته رفته من را به عنوان یکی از عناصری که در کادربندی‌های آن زمان خود برای مبارزه جستجو می‌کرد، وارد کرد.

دعایی ادامه داد: مرحوم درچه‌ای در زمان مبارزه در شهرستان‌های متعددی از کشور به مبارزه پرداخت و در بسیاری از آنها نیز بازداشت شد و البته دوره آشنایی کوتاه من نیز با ایشان به واسطه سفرم به عراق در سال ۱۳۴۶ به اتمام رسید.

وی همچنین افزود: آقای درچه‌ای را باید یکی از کادرهای اصلی شبکه‌ای دانست که در ایران سازماندهی مبارزاتی انقلاب را با توجه به برنامه‌ریزی‌های مرحوم مصطفی خمینی در نجف سازماندهی می‌کرد.

دعایی همچنین تاکید کرد: مرحوم درچه‌ای از جمله افرادی بود که هیچ غنیمتی از انقلاب اسلامی برای خود نگرفت و تا پایان عمر زندگی زاهدانه‌ای را دنبال کرد.

علاقه‌ای به انتشار خاطراتم ندارم

دعایی همچنین در بخشی از سخنان خود با اشاره به اینکه خود تمایلی به انتشار خاطراتش ندارد گفت: در روزگاری که آثاری منتشر و ترویج می‌شود که جز سم‌پراکنی و نشر اکاذیب چیزی برای مخاطب به ارمغان نمی‌آورد آدمی دلش نمی‌خواهد از گذشته چیزی به زبان بیاورد.